Демокриттің (б.з.д. 460-371 жж.) элеаттардан айырмашылығы – екі бастама – болмыс пен бейболмысты (болмыстың жоқтығын) мойындауы. Ол сезімдік тәжірибеге сүйеніп, дененің, кеңістіктің өмір сүретіні, кеңістіктің бір денені екіншіден бөлектейтіні туралы қорытынды шығарады.
Демокриттің кеңістігі – заттарды ажырататын, бір-бірінен бөлектейтін құрал. Сондықтан ол күрделі заттардың ішкі құрамдас бөліктерін (атомдарын) бір-бірінен оқшаулаушы және олардың орналасатын кең ыдысы сияқты көзге түседі. Кеңістік – заттарға және оның бөлшектерінің қозғалуына, орын ауыстыруларына мүмкіндік береді. Кеңістіктің шектелуі – атомдардың (бөлінбейтін бөлшектердің) «кішілігі себебінен көрінбейтіндігінің» куәсі.Сондықтан олар сезіммен емес, ақыл-парасатпен ұғынылады.
Демокриттің ойынша, атом бөлінбейтін физикалық дене дегенмен де, ол математикалық шама есебінде бөлшектенеді. Кеңістік – атомдар орналасатын шексіз кең ыдыс, оның шексіздігі сияқты атомдардың мөлшері де шексіз. Атомдарды ретті орналасуымен, түрімен, көлем айырмашылығымен салыстыруға болады.
