|
2018 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілсін.
ҚР Еңбек кодексінің 130-бабының 1-тармағына сәйкес "қызметкерлерге, олардың жұмысы жолда өтетін немесе жүріп-тұру сипаты бар не қызмет көрсетілетін учаскелер, елді мекендер шегіндегі қызметтік сапарлармен байланысты болған кезде, келісімде, ұжымдық, еңбек шарттарында және жұмыс берушінің актісінде белгіленген тәртіппен тұрақты тұрғылықты жерінен тыс болған әрбір күн үшін өтемақы төлемдері жүргізіледі". Бұл ретте Еңбек кодексі мұндай төлемдердің шегін белгілемейді.
Темір жол саласы мен кейбір басқа салалар жұмысының ерекшелігіне қарай өндірістік қызметкерлер функционалдық міндеттерін орындау мақсатында тұрақты тұрғылықты жерінен тыс күнделікті жол айрықтарында болады. Бұл ретте олар жол жүруге, тұруға және тамақтануға байланысты шығыстарды 0,35 АЕК-тен асатын мөлшерде көтереді .
Учитывая то, что Трудовой кодекс РК не устанавливает лимиты вышеназванных компенсационных выплат работникам, но предусматривает ссылку на коллективный, трудовой договоры и (или) акт работодателя, необходимо:
пп-да көрсетілген әр күн үшін 0,35 АЕК мөлшеріндегі шектеу алынып тасталсын.1) ҚР Салық кодексінің 319-бабы 2-тармағы ;
ұжымдық, еңбек шарттарында және (немесе) жұмыс берушінің актісінде айқындалатын нормалар мөлшерінде шектеу белгіленсін .
2021 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілсін
Нақтылаушы түзету .
ҚР 10.12.20 ж. № 382 Заңымен Салық кодексінің 319-бабының 2-тармағы 10-1) тармақшасымен толықтырылды,оған сәйкес жұмыскерлердің кірістерінен алынған нысанды киімнің құнын алып тастау бойынша норма енгізілді.
Осыған байланысты СК қолданысқа енгізу туралы ҚР Заңының 33-бабын нысанды киім бойынша ұқсас нормамен толықтыру қажет .
Сонымен қатар, осы толықтыру 10.12.20 ж. №382 ҚР Заңы күшіне енген күннен бастап әрекет етеді деп болжанды.
Жоғарыда баяндалғанды ескере отырып, ҚР Салық кодексін қолданысқа енгізу туралы Заңның 33-бабын 2021 жылғы 1 қаңтардан бастап қолданысқа енгізілген күнмен Салық кодексінің 319-бабы 2-тармағының 10-2) тармақшасымен (нысанды киім бойынша) толықтыру ұсынылады.
Мынадай жағдайларда, екінші деңгейдегі банктермен және микроқаржы ұйымдарымен ұқсас Ипотекалық ұйымдарға қарыз бойынша міндеттемелер тоқтатылған кезде жеке тұлғаның кірісі ретінде қарамау құқықтарын бере отырып, Салық кодексінің 319-бабы 2-тармағының 23) және 24) тармақшаларын толықтыруды ұсынамыз:
- атқарушылық құжатты қайтару туралы сот орындаушысының қаулысы заңды күшіне енген кезде ;
- негізгі борышты кешіру; сыйақы, комиссия, тұрақсыздық айыбы (өсімпұл, айыппұл) бойынша берешекті кешіру; банктің, банк операцияларының жекелеген түрлерін жүзеге асыратын ұйымның, сондай-ақ коллекторлық агенттіктің сотқа берілетін талап қою арызынан алынатын мемлекеттік бажды осындай тұлға үшін төлеуі нәтижесінде қарыз алушы алған кіріс.
1.01.2021-1.01.2025 жж .
Заңның 33-бабының қолданылу мерзімдерін 2025 жылға дейін ауыстыруға байланысты, бұл норманы алып тастау қажет, өйткені ол уақытша сипатта (2020 жылға дейін) және одан әрі қолданыста болған кезде бюджеттің ысырабына әкеп соғады.
Жеке тұлғалардың банкроттығы кезінде туындаған есептен шығарылған берешек сомасын жеке тұлғаның табысымен танымау мақсатында
Жеке тұлғалардың банкроттығы рәсімін қолдану кезінде мүлікті өткізу жағдайларында туындаған құн өсімінің сомасын жеке тұлғаның табысы деп тану мақсатында .
2022 жылғы 1 қаңтардан бастап енгізіледі
Қолданыстағы редакция жеке тұлғаның жылдық табысына салық агентінен ғана алынған, СК 321 - бабының 1) - 16) тармақшаларында көрсетілмеген басқа да табыстар енгізілетінін белгілейді. Алайда, ҚР аумағында жеке тұлға жылына 12 ЕТЖ шегінде басқа жеке тұлғадан табыс алуға және дара кәсіпкер ретінде тіркелмеуге құқылы. Мұндай табыс жеке тұлғаның өз бетінше салық салуына жататын табыс деп танылады, сондықтан ҚР аумағында жеке тұлғаның өз бетінше салық салуына жататын табыстарды СК 321-бабының 17) тармақшасына енгізу ұсынылады.
"Салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер туралы"ҚР Кодексінің 331-бабы 1-тармағының 8) тармақшасына ұсынылатын өзгерістерге сәйкес
Енгізу және СК туралы Заңның 33-бабының ережелеріне сәйкес мүлікті өткізу құны мен оны сатып алу құны арасындағы оң айырма құн өсімінен түсетін табыс болып табылады .
Бұл ретте, бұрын тұрғын үйден ғимараттың бір бөлігінен қайта жаңартылған, кәсіпкерлік қызметте пайдаланылмайтын үй-жайдың бір бөлігі өткізілген жағдайда, үй-жайдың осы формуланы қолдануға мүмкіндігі жоқ және сатудың барлық құны Кіріс деп танылады, өйткені салық кодексінің 331-бабы 7-тармағы 3) тармақшасының ережелерінде енгізу туралы Заңның редакциясында тұрғын үй мен ғимараттар ғана көзделген.
Осыған байланысты, сатып алу құнын ескере отырып, құн өсімінен кірісті айқындау мақсатында, сондай-ақ бұрын тұрғын үйден ғимараттың бір бөлігі, үй-жай қайта жаңғыртылған кәсіпкерлік қызметте пайдаланылмайтын үй-жайдың бір бөлігін, үй-жайды сату кезінде де қолданылады. Тиісінше,
құн өсімінен түсетін табысты айқындаудың әділ және біркелкі тәсілі белгіленетін болады.
"Салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер туралы"ҚР кодексінің 332-бабының 4-тармағына ұсынылған өзгерістерге сәйкес.
|
