-тарау. ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ САЛАСЫНДАҒЫ ҒЫЛЫМИ ҚЫЗМЕТ

30-тарау. ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ САЛАСЫНДАҒЫ ҒЫЛЫМИ ҚЫЗМЕТ
      178-бап. Денсаулық сақтау саласындағы ғылыми қызметтің
                субъектілері
      1. Денсаулық сақтау саласында ғылыми кадрлар даярлауды негізгі ғылыми және (немесе) 
ғылыми-техникалық қызмет ретінде жүзеге асыратын заңды тұлға денсаулық сақтау саласындағы 
ғылыми ұйым (бұдан әрі - ғылыми ұйым) болып табылады.
      2. Ғылыми ұйымдар ғылыми-зерттеу ұйымдары (ғылыми-зерттеу институттары, ғылыми орталықтар
), жоғары медициналық және фармацевтикалық білім беру ұйымдары және ғылыми қызметпен 
айналысатын өзге де ұйымдар болып бөлінеді.
      3. Ғылыми ұйымдар Қазақстан Республикасының 
 және денсаулық сақтау саласындағы 
білім беру
заңнамасына сәйкес медициналық, фармацевтикалық және білім беру қызметімен айналысуы мүмкін.

      179-бап. Денсаулық сақтау саласындағы ғылыми қызметті
                үйлестіру
      1. Іргелі және қолданбалы сипаттағы ғылыми әзірлемелердің басымдықтарын қалыптастыруды, 
денсаулық сақтау саласында ғылыми қолдауды үйлестіруді, медицина ғылымының тұжырымдамасын 
әзірлеуді уәкілетті орган жүзеге асырады.
      2. Уәкілетті орган ғылыми ұйымдардың құрылтайшысы болады.
      3. Уәкілетті орган денсаулық сақтау саласындағы ғылыми бағдарламалардың 
ғылыми-медициналық 
 жүзеге асырады.
сараптамасын
      180-бап. Медициналық-биологиялық эксперименттер, клиникаға
                дейінгі (клиникалық емес) және клиникалық
                зерттеулер жүргізу, диагностиканың, емдеудің
                және медициналық оңалтудың жаңа әдістерін
                қолдану
      1. Медициналық-биологиялық эксперименттер, клиникаға дейінгі (клиникалық емес) және 
клиникалық зерттеулер жүргізудің мақсаты олардың қауіпсіздігі мен тиімділігін бағалау және 
дәлелдерін ғылыми әдістермен алу болып табылады.
      2. Клиникаға дейінгі (клиникалық емес) зерттеулер жануарларға жүргізіледі.
      3. Адамның (пациенттің немесе ерік білдірген адамның) қатысуымен болатын клиникалық 
зерттеулер, клиникаға дейінгі (клиникалық емес) зерттеулердің оң нәтижелері алынған жағдайда, 
оның жазбаша хабардар етілген келісімімен ғана жүргізілуі мүмкін.
      4. Кәмелетке толмаған адамдардың қатысуымен болатын клиникалық зерттеулер кәмелетке 
толған адамдарға зерттеулер жүргізумен қатар мынадай:
      1) балаларды емдеуге арналған медициналық технологиялар немесе дәрілік заттар;
      2) кәмелетке толмаған адамдарды емдеуге арналған дәрілік заттың ең оңтайлы мөлшерлемесі 
туралы деректер алу мақсатында жүргізіледі.
      Кәмелетке толмаған адамдардың қатысуымен клиникалық зерттеулер жүргізу олардың заңды 
өкілдерінің жазбаша хабардар етілген келісімімен ғана жүргізіледі.
      5. Клиникалық зерттеуге қатысуға келісімі алынған жағдайда, кәмелетке толмаған адамның 
заңды өкіліне, пациентке немесе ерік білдірген адамға:
      1) медициналық технология, фармакологиялық немесе дәрілік зат, клиникалық зерттеудің мәні
мен ұзақтығы туралы;
      2) медициналық технологияның, фармакологиялық немесе дәрілік заттың қауіпсіздігі мен 
тиімділігі туралы, сондай-ақ денсаулық үшін қолдану қатерінің дәрежесі туралы;
      3) медициналық технологияны, фармакологиялық немесе дәрілік затты қолданудың денсаулықтың 
жай-күйіне күтілмеген әсері жағдайындағы іс-әрекеттер туралы;
      4) денсаулықты сақтандыру шарттары туралы ақпарат берілуге тиіс.
      6. Клиникалық зерттеулер кез келген сатыда:
      1) зерттеулерге қатысушы кәмелетке толмаған адамның, оның заңды өкілінің, пациенттің 
немесе ерік білдірген адамның талап етуі бойынша;
      2) кәмелетке толмаған адамның, пациенттің немесе ерік білдірген адамның өміріне, 
денсаулығына қауіп төнген жағдайда тоқтатылады.
      7. Зерттеулерге қатысатын пациенттердің және ерік білдірген адамдардың өмірі мен 
денсаулығын сақтандыру туралы құжаттарды ресімдеу, сондай-ақ зерттеулер материалдарын этикалық 
бағалау клиникалық зерттеулер жүргізудің міндетті шарттары болып табылады.
      8. Диагностиканың, емдеу мен медициналық оңалтудың жаңа әдістері клиникалық зерттеулердің
оң нәтижелері алынған жағдайда 
 мүмкін.
қолданылуы
      9. Мыналарға:
      1) заңды өкілдері жоқ кәмелетке толмаған адамдарға;
      2) егер қажетті ақпарат жүкті әйелдерге клиникалық зерттеулер жүргізу кезінде ғана алынуы

мүмкін болса және жүкті әйел мен оның шаранасына зиян келтіру қатері толық жойылған жағдайда 
жүкті әйелдерге арналған медициналық технологиялар мен дәрілік заттарға клиникалық зерттеулер 
жүргізілетін жағдайларды қоспағанда, жүкті әйелдерге;
      3) әскери қызметшілерге;
      4) бас бостандығынан айыру орындарында жазасын өтеп жүрген адамдарға және уақытша ұстау 
изоляторлары мен тергеу изоляторларында отырған адамдарға;
      5) психикасының бұзылуын (ауруын) емдеуге арналған медициналық технологиялар мен дәрілік 
заттарға клиникалық зерттеулерді қоспағанда, сот әрекетке қабілетсіз деп таныған адамдарға, 
психикасы бұзылған (ауыратын) науқастарға медициналық технологияларға, фармакологиялық және 
дәрілік заттарға клиникалық зерттеулер жүргізуге тыйым салынады.
      10. Клиникалық зерттеулер (тиісті клиникалық және ғылыми практика) жүргізу стандарттарын 
уәкілетті орган және өз құзыреті шегінде мемлекеттік органдар бекітеді.
      11. Медициналық-биологиялық эксперименттер, клиникаға дейінгі (клиникалық емес) және 
клиникалық зерттеулер жүргізу 
, сондай-ақ диагностиканың, емдеудің және медициналық 
тәртібін
оңалтудың жаңа әдістерін қолдану 
 уәкілетті орган бекітеді.
тәртібін
      12. Фармокологиялық және дәрілік заттарға клиникаға дейінгі (клиникалық емес) және 
клиникалық зерттеулер, сондай-ақ медициналық технологияларға клиникалық зерттеулер жүргізуге 
рұқсат 
 уәкілетті орган жүзеге асырады.
беруді
      13. 
Алып тасталды - ҚР 2012.07.10 
N 36-V
 (алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік
он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.
      
Ескерту. 180-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 2012.07.10 
N 36-V
 (алғашқы ресми 
жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңымен.
      181-бап. Этика мәселелері жөніндегі комиссиялар
      1. Зерттелушілердің және зерттеушілердің құқықтарын қорғауды, қауіпсіздігі мен қолайлы 
жағдайын жасауды, сондай-ақ клиникалық зерттеу материалдарына имандылық-этикалық және құқықтық 
баға беруді жүзеге асыратын тәуелсіз сарапшы органдар Этика мәселелері жөніндегі комиссиялар 
болып табылады.
      2. Этика мәселелері жөніндегі комиссиялар қызметінің мақсаты биология мен медицина 
жетістіктерінің пайдаланылуына байланысты адамның құқықтары мен қадір-қасиетін қорғау болып 
табылады.
      3. Этика мәселелері жөніндегі комиссиялардың міндеттері:
      1) зерттеулердің құжаттарына тәуелсіз сараптама жүргізу;
      2) зерттеулерді жоспарлау және жүргізу сатыларында адамның қауіпсіздігі мен құқықтарының 
сақталуын тәуелсіз бағалау;
      3) клиникалық зерттеу бағдарламасының тиісті клиникалық және ғылыми практика 
стандарттарына, сондай-ақ зерттеушілердің біліктілігіне және осы зерттеуді жүргізетін денсаулық
сақтау ұйымының техникалық жарақталуына сәйкестігін бағалау;
      4) клиникалық зерттеулер жүргізу кезінде халықаралық және ұлттық этикалық нормалардың 
сақталуын бағалау;
      5) биологиялық және медициналық этика мәселелері бойынша құжаттар әзірлеуге қатысу болып 
табылады.
      4. Этика мәселелері жөніндегі комиссиялардың құрамына денсаулық сақтау, ғылым, өнер, 
құқық саласындағы мамандар, діни конфессиялар мен қоғамдық бірлестіктердің өкілдері кіре алады.
      5. Қазақстан Республикасында Этика мәселелері жөніндегі орталық және жергілікті 
комиссиялар жұмыс істейді.
      6. Этика мәселелері жөніндегі орталық комиссия халықаралық және республикалық деңгейде 
жүргізілетін зерттеулерді тәуелсіз бағалау үшін уәкілетті органның жанынан құрылады.
      Этика мәселелері жөніндегі орталық комиссияның құрамы мен ол туралы ережені уәкілетті 
орган бекітеді.
      7. Этика мәселелері жөніндегі жергілікті комиссиялар денсаулық сақтау ұйымдарының 
базасында жүргізілетін зерттеулерді тәуелсіз бағалау үшін осы ұйымдардың жанынан құрылады.

      Этика мәселелері жөніндегі жергілікті комиссияның құрамы мен ол туралы ереже оның жанынан
осы комиссия құрылатын денсаулық сақтау ұйымы басшысының бұйрығымен бекітіледі.
9-БӨЛІМ. МЕДИЦИНА ЖӘНЕ ФАРМАЦЕВТИКА ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРІНІҢ
ҚҰҚЫҚТЫҚ МӘРТЕБЕСІ, ОЛАРДЫ ӘЛЕУМЕТТІК ҚОРҒАУ
31-тарау. МЕДИЦИНА ЖӘНЕ ФАРМАЦЕВТИКА ҚЫЗМЕТКЕРЛЕРІНІҢ ҚҰҚЫҚТАРЫ
МЕН МІНДЕТТЕРІ, ЕҢБЕК ҚАТЫНАСТАРЫ, АР-НАМЫС КОДЕКСІ
      182-бап. Медицина және фармацевтика қызметкерлерінің
                құқықтары мен міндеттері
      1. Медицина және фармацевтика қызметкерлерінің:
      1) кәсіптік қызметін жүзеге асыру үшін қажетті жағдайлармен қамтамасыз етілуге;
      2) жеке медициналық практика мен фармацевтикалық қызмет жүргізуге;
      3) бес жылда кемінде бір рет бюджет қаражаты есебінен немесе мемлекеттік емес денсаулық 
сақтау секторы ұйымдарының қызметкерлері болса, жұмыс берушінің есебінен біліктілік деңгейін 
;
арттыруға
      4) штат санының қысқаруына немесе мемлекеттік денсаулық сақтау ұйымдарының таратылуына 
байланысты қызметкер босап қалған жағдайда, бюджет қаражаты немесе жұмыс берушінің есебінен 
қайта даярлаудан өтуге;
      5) еңбек (қызметтік) міндеттерін атқаруына байланысты өміріне немесе денсаулығына 
келтірілген зиянды өтетуге;
      6) азаматтың өміріне қауіп төнген жағдайларда ұйымдарға немесе азаматтарға тиесілі 
байланыс құралдарын, сондай-ақ қолда бар көліктің кез келген түрін оны таяу жердегі медициналық
ұйымға жеткізу үшін кедергісіз және тегін пайдалануға;
      7) қызметтік тұрғын үй берілуге;
      8) жүріп-тұру сипатындағы қызметіне байланысты көлік шығыстарын өтетуге;
      9) кәсіптік міндеттерін жоғары сапалы деңгейде орындағаны үшін 
;
көтермеленуге
      10) өзінің кәсіптік ар-намысы мен қадір-қасиетін қорғауға;
      11) медицина қызметкері тарапынан ұқыпсыз немесе немқұрайлы көзқарас болмаған кезде, 
азаматтың денсаулығына келтірілген зиян үшін кәсіптік жауапкершілікті сақтандыруға құқығы бар.
      2. Мемлекеттік денсаулық сақтау ұйымдарының ғылыми-педагог кадрларының біліктілігін 
 және оларды қайта даярлау бюджет қаражаты, жұмыс берушінің қаражаты, өз қаражаты 
арттыру
есебінен, сондай-ақ тыйым салынбаған басқа көздер есебінен жүзеге асырылады.
      3. Мемлекеттік денсаулық сақтау секторы ұйымдарының ауылдық жерде және қала үлгісіндегі 
кенттерде жұмыс істейтін медицина және фармацевтика қызметкерлеріне мынадай әлеуметтік қолдаудың
қосымша шаралары ұсынылады:
      1) жергілікті өкілді органдар айқындайтын мөлшерде лауазымдық айлықақыға қосымша ақы;
      2) коммуналдық қызметтерге және отынға арналған шығыстарды облыстардың, республикалық 
маңызы бар қаланың және астананың жергілікті өкілді органдары белгілеген мөлшерде бюджет 
қаражаты есебінен өтеу;
      3) жеке меншігінде малы барлар жергілікті өкілді және атқарушы органдардың шешімі бойынша
жемшөппен, мал жаюға және шөп шабуға арналған жер учаскелерімен қамтамасыз етіледі;
      4) Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген жеңілдіктерден басқа, денсаулық сақтау 
қызметкерлеріне жергілікті өкілді органдар жергілікті бюджеттердің қаражаты есебінен қосымша 
жеңілдіктер белгілеуі мүмкін.
      4. Мемлекеттік денсаулық сақтау секторы ұйымдарының ауылдық жерде жұмыс істейтін медицина
және фармацевтика қызметкерлеріне "Агроөнеркәсіптік кешенді және ауылдық аумақтарды дамытуды 
мемлекеттік реттеу туралы" Қазақстан Республикасының 
 көзделген әлеуметтік қолдаудың 
Заңында
қосымша шаралары ұсынылады.
      5. Қызметтік және кәсіптік міндеттерін атқару кезінде АИТВ жұқтырылған материалмен жұмыс 

істейтін денсаулық сақтау ұйымдарының медицина және фармацевтика қызметкерлерінің АИТВ жұқтыруы
кәсіптік ауруға жатады.
      Осы адамдарға кәсіптік ауруына байланысты еңбекке уақытша жарамсыздығы кезеңінде 
Қазақстан Республикасының 
 
 сәйкес еңбекке уақытша жарамсыздық бойынша 
еңбек заңнамасына
әлеуметтік жәрдемақы тағайындалады.
      Қызметтік міндеттерін атқаруы ЖИТС кәсіптік ауруына әкеп соқтыруы мүмкін медицина 
қызметкерлері мен басқа да қызметкерлер міндетті әлеуметтік сақтандырылуға жатады.
      АИТВ/ЖИТС-пен байланысты профилактикалық, емдеу-диагностикалық және ғылыми-зерттеу 
жұмысымен тікелей айналысатын медицина қызметкерлерінің, қызметшілердің және техникалық 
қызметкерлердің алты сағаттық қысқартылған жұмыс күніне, ұзақтығы күнтізбелік жиырма төрт күн 
қосымша ақы төленетін демалысқа, кәсіптік зияндылық үшін еңбегіне лауазымдық айлықақының алпыс 
пайызы мөлшерінде қосымша ақы төленуіне құқығы бар.
      6. Медицина және фармацевтика қызметкерлері:
      1) өздерінің кәсіптік міндеттерін тиісінше орындауға, пациенттерге құрметпен және 
ізгілікпен қарауға, медициналық этика және деонтология қағидаттарын басшылыққа алуға;
      2) аурулардың профилактикасына және азаматтардың денсаулығын нығайтуға жәрдемдесуге, 
медициналық көмек көрсетуге;
      3) шұғыл жағдайларда халыққа кезек күттірмейтін медициналық көмек көрсетуге;
      4) халық арасында медициналық білімді және саламатты өмір салтын насихаттау жөніндегі 
жұмысты жүргізуге;
      5) медицина және фармацевтика қызметкерлерінің Ар-намыс кодексін сақтауға, дәрігерлік 
құпияны сақтауға, азаматтардың аурулары, ішкі және отбасылық өмірі туралы мәліметтерді жария 
етпеуге;
      6) өзінің кәсіптік деңгейін үздіксіз, оның ішінде әрбір бес жыл сайын біліктілігін 
арттырудан өту арқылы дамытуға және арттыруға;
      7) қажет болған жағдайларда консультация алу үшін басқа бейіндегі немесе біліктілігі 
неғұрлым жоғары мамандарды тартуға міндетті.
      6-1. Медицина қызметкерлерінің кәсіптік даярлығы міндетті бағалауға және денсаулық сақтау
саласындағы мамандардың біліктілігіне сәйкестігі расталуға жатады.
      7. Осы Кодексте көзделген жағдайларды қоспағанда, мемлекеттік органдар мен лауазымды 
адамдардың, сондай-ақ азаматтардың тарапынан медицина және фармацевтика қызметкерлерінің 
кәсіптік қызметіне араласуға тыйым салынады.
      8. Кәсіптік міндеттерін орындау кезінде медицина және фармацевтика қызметкерлерiнің өз 
діни нанымдары бойынша қандай да бір іс-әрекеттер (әрекетсіздік) жасауына, сол сияқты олардың 
жеке тұлғалардың өмірі мен денсаулығына зиян келтіруге әкеп соғуы мүмкін діни жоралар мен 
рәсімдерді өткізуіне (жасауына) жол берілмейді.
      
Ескерту. 182-бапқа өзгерістер енгізілді - ҚР 2011.10.11 
№ 484-ІV
  (қолданысқа енгізілу 
 
тәртібін 
2-баптан
қараңыз); 06.04.2015 
№ 299-V
 (алғашқы ресми жарияланған күнінен кейін 
күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі) Заңдарымен.
      183-бап. Денсаулық сақтау ұйымдары қызметкерлерінің еңбек
                қатынастары
      1. Денсаулық сақтау ұйымдары қызметкерлерінің еңбек қатынастары Қазақстан Республикасының
еңбек 
 реттеледі.
заңнамасымен
      2. Мемлекеттік денсаулық сақтау ұйымдары қызметкерлерінің еңбегіне ақы төлеу Қазақстан 
Республикасының еңбек 
 
 тәртіппен жүзеге асырылады.
заңнамасында белгіленген
      3. Ведомстволық бағыныстағы ұйымдардың, оның ішінде білім беру мен ғылыми ұйымдар 
басшыларын және олардың орынбасарларын қызметке тағайындауды және қызметтен босатуды уәкілетті 
орган жүзеге асырады.

      184-бап. Қазақстан Республикасының медицина және
                фармацевтика қызметкерлерінің Ар-намыс кодексі
      1. Медицина және фармацевтика қызметкерлерінің Ар-намыс кодексі (бұдан әрі - Ар-намыс 
кодексі) медицина және фармацевтика қызметкерлерінің азаматтар мен тұтастай қоғам алдындағы өз 
қызметі үшін моральдық жауапкершілігін айқындайды.
      2. Медицина және фармацевтика қызметкерлері өз қызметінде:
      1) осы Кодексті және Ар-намыс кодексін басшылыққа алуға;
      2) Қазақстан Республикасы азаматтарының денсаулығын нығайтуға жәрдемдесуге;
      3) тек қана пациенттің мүдделерінде шешім қабылдауға;
      4) Қазақстан Республикасының медицина және фармацевтика қызметкерінің жоғары атағына кір 
келтіретін іс-әрекеттер жасауға жол бермеуге;
      5) өзінің қызметтік міндеттерін адал әрі сапалы атқаруға;
      6) өзінің кәсіптік білімін үздіксіз жетілдіруге;
      7) өзінің жеке пайдасын басшылыққа алып, профилактика мен емдеудің әдістері мен 
құралдарын жарнамалауға және пайдалануға жол бермеуге;
      8) еңбек тәртібін мүлтіксіз сақтауға;
      9) денсаулық сақтау ұйымдарының мүлкіне ұқыпты қарауға және оны тиімді пайдалануға;
      10) сыбайлас жемқорлық көріністеріне қарсы тұруға;
      11) қызметтік ақпаратты пайдакүнемдік және жеке басының өзге де мақсаттарында пайдалануға
жол бермеуге;
      12) жеке басының үлгісімен ұжымда тұрақты және жағымды моральдық-психологиялық жағдай 
жасауға ықпал етуге;
      13) басқа да медицина және фармацевтика қызметкерлері тарапынан Ар-намыс кодексінің 
нормаларын бұзу фактілеріне жол бермеуге және олардың жолын кесуге;
      14) өзінің қызметтік міндеттерін атқару кезеңінде белгіленген киім нысанын сақтауға тиіс.
      3. Пациенттермен қарым-қатынаста медицина және фармацевтика қызметкерлері:
      1) жасына, жынысына, ұлтына, діни сеніміне, азаматтығына, шығу тегіне, әлеуметтік, 
лауазымдық және мүліктік жағдайларына немесе кез келген өзге де мән-жайларға қарамастан адамның
құқықтарын, ар-намысы мен қадір-қасиетін құрметтеуге;
      2) мұқтаж болған әрбір адамға медициналық көмек көрсетуге;
      3) адам өмірін сақтау өзінің борышы екенін әрдайым есте ұстауға;
      4) азаматтардың мемлекеттің денсаулық сақтау жүйесіне деген сенімін нығайтуға 
жәрдемдесуге;
      5) пациенттерге қатысты қаржылық және өзге де бопсалау фактілеріне жол бермеуге, өз 
әріптестері тарапынан осындай іс-әрекеттердің жолын кесу жөнінде күш-жігер жұмсауға;
      6) өз іс-әрекетімен қоғам тарапынан негізделген сын айтылуына жол бермеуге, сынға 
сабырлылықпен қарауға, сындарлы сынды өзінің кәсіптік қызметіндегі кемшіліктерді жою және оны 
жақсарту үшін пайдалануға;
      7) өзінің денсаулығын сақтауға ынтымақты жауапкершілік қағидаттарын түсіндіруге тиіс.
      4. Өз әріптестерімен қарым-қатынаста медицина және фармацевтика қызметкерлері:
      1) жалпы қабылданған моральдық-этикалық нормаларды сақтауға, сыпайылық пен биязылық 
танытуға;
      2) пациенттің мүддесі талап етсе, риясыз көмек көрсетуден бас тартпауға және 
әріптестерінен кеңес сұрауға;
      3) басқа медицина және фармацевтика қызметкерінің кәсіптік біліктілігіне көпшілік алдында
күмән келтірмеуге;
      4) қазақстандық медицинаның дәстүрлерін және жетістіктерін байытуға тиіс.
      5. Медицина және фармацевтика қызметкерлерінің Ар-намыс кодексін сақтауы олардың кәсіптік
борышы болып табылады.
      6. Денсаулық сақтау ұйымының ұжымы оның басшысының шешімі бойынша медицина және 
фармацевтика қызметкерінің Ар-намыс кодексінің ережелерін сақтамау фактісін қарап, қараудың 
нәтижесі бойынша қоғамдық мін таға алады.

      7. Денсаулық сақтау ұйымының басшылары Ар-намыс кодексі мәтінінің көрнекі үгіт 
орындарында орналастырылуын қамтамасыз етеді.
      
Ескерту. 184-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 06.04.2015 
№ 299-V
 Заңымен (алғашқы ресми 
жарияланған күнінен кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).
9-1-бөлім. Ұлттық алдын алу тетігінің негізгі ережелері
      Ескерту. Кодекс 9-1-бөліммен толықтырылды - ҚР 02.07.2013 
 Заңымен (алғашқы ресми 
№ 111-V
жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа енгізіледі).
31-1-тарау. Ұлттық алдын алу тетігі
      184-1-бап. Ұлттық алдын алу тетігі
      1. Ұлттық алдын алу тетiгi ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының қызметі арқылы жұмыс 
істейтін, азаптаудың және басқа да қатыгез, адамгершiлiкке жатпайтын немесе ар-намысты 
қорлайтын iс-әрекеттер мен жазалау түрлерiнiң алдын алу жүйесі түрінде қолданылады.
      2. Ұлттық алдын алу тетiгiнің қатысушылары өз қызметі шеңберінде мәжбүрлеп емдеуге 
арналған ұйымдарда (мамандандырылған туберкулезге қарсы ұйымдарда, мәжбүрлеп емдеуге арналған 
наркологиялық ұйымдарда, медициналық сипаттағы мәжбүрлеу шараларын қолдануға арналған 
психиатриялық стационарларда (мәжбүрлеп емдеу үшін жалпы үлгідегі психиатриялық стационарда, 
мамандандырылған үлгідегі психиатриялық стационарда, жіті бақылау жасалатын мамандандырылған 
үлгідегі психиатриялық стационарда) және осы қатысушылардың болуы (бұдан әрі – алдын ала болу) 
үшін Қазақстан Республикасының заңдарында айқындалатын өзге де ұйымдарда болады.
      3. Адам құқықтары жөнiндегi уәкiл, сондай-ақ Үйлестіру кеңесі іріктейтін, азаматтардың 
құқықтарын, заңды мүдделерін қорғау жөніндегі қызметті жүзеге асыратын қоғамдық байқаушы 
комиссиялардың және қоғамдық бiрлестiктердiң мүшелерi, заңгерлер, әлеуметтік қызметкерлер, 
дәрігерлер ұлттық алдын алу тетiгiнің қатысушылары болып табылады.
      4. 
 ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының қызметін 
Адам құқықтары жөнiндегi уәкiл
үйлестіреді, ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының қажетті әлеуеті мен кәсіптік білімін 
қамтамасыз ету үшін Қазақстан Республикасының заңнамасына сәйкес шаралар қолданады.
      5. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының алдын ала болу бойынша шығыстарын өтеу 
Қазақстан Республикасының Үкіметі 
 тәртіппен бюджет қаражатынан жүзеге асырылады.
айқындайтын
      184-2-бап. Үйлестіру кеңесі
      1. Ұлттық алдын алу тетiгiнің қызметін тиімді үйлестіруді қамтамасыз ету мақсатында Адам 
құқықтары жөнiндегi уәкiлдің жанынан Үйлестіру кеңесі құрылады.
      Адам құқықтары жөнiндегi уәкiлді қоспағанда, Үйлестіру кеңесінің мүшелерін Адам құқықтары
жөнiндегi уәкiл құратын комиссия Қазақстан Республикасы азаматтарының қатарынан сайлайды.
      2. Адам құқықтары жөнiндегi уәкiл:
      Адам құқықтары жөнiндегi уәкiлдің жанындағы Үйлестіру кеңесі туралы 
;
ережені
      ұлттық алдын алу тетiгiнің қатысушыларын іріктеу 
;
тәртібін
      алдын ала болу үшін ұлттық алдын алу тетiгiнің қатысушыларынан топтар құру 
;
тәртібін
      алдын ала болу жөніндегі әдістемелік ұсынымдарды;
      алдын ала болу қорытындылары бойынша жыл сайынғы жинақталған баяндаманы дайындау тәртібін
бекітеді.
      3. Үйлестіру кеңесі Біріккен Ұлттар Ұйымы Азаптауға қарсы комитетінің Азаптаудың және 

басқа да қатыгез, адамгершілікке жатпайтын немесе ар-намысты қорлайтын іс-әрекеттер мен жазалау
түрлерінің алдын алу жөніндегі кіші комитетімен өзара іс-қимыл жасайды.
      184-3-бап. Ұлттық алдын алу тетігінің қатысушыларына
                  қойылатын талаптар
      1. Мынадай:
      1) заңда белгіленген тәртіппен жойылмаған немесе алынбаған соттылығы бар;
      2) қылмыстық құқық бұзушылық жасады деп күдік келтірілген немесе айыпталған;
      3) сот әрекетке қабiлетсiз немесе әрекет қабілеті шектеулі деп таныған адамдар;
      4) судьялар, адвокаттар, мемлекеттік қызметшілер және әскери қызметшілер, сондай-ақ құқық
қорғау және арнаулы мемлекеттік органдар қызметкерлері;
      5) психиатрда және (немесе) наркологта есепте тұратын адамдар ұлттық алдын алу тетігінің 
қатысушылары бола алмайды.
      2. Қасақана қылмыс жасағаны үшін Қазақстан Республикасы Қылмыстық-процестік кодексінің 35
 бірінші бөлігі 3), 4), 9), 10) және 12) тармақтарының немесе 
 негізінде 
-бабының
36-бабының
қылмыстық жауаптылықтан босатылған; теріс себептер бойынша мемлекеттік немесе әскери қызметтен,
құқық қорғау және арнаулы мемлекеттік органдардан, соттардан босатылған немесе адвокаттар 
алқасынан шығарылған; адвокаттық қызметпен айналысуға арналған лицензиядан айырылған адамдар да
ұлттық алдын алу тетігінің қатысушылары бола алмайды.
      Ескерту. 184-3-бапқа өзгеріс енгізілді - ҚР 04.07.2014 
№ 233-V
 Заңымен (01.01.2015 бастап
қолданысқа енгізіледі).
      184-4-бап. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушысының құқықтары
      1. Ұлттық алдын алу тетiгiнің қатысушысы:
      1) алдын ала болуға жататын ұйымдарда ұсталатын адамдардың саны, осындай ұйымдардың саны 
және олардың орналасқан жері туралы ақпарат алуға;
      2) алдын ала болуға жататын ұйымдарда ұсталатын адамдармен қарым-қатынас жасауға, 
сондай-ақ оларды ұстау жағдайларына қатысты ақпаратқа қол жеткізе алуға;
      3) алдын ала болуды құрылған топтардың құрамында белгіленген тәртіппен жүзеге асыруға;
      4) алдын ала болуға жататын ұйымдарда ұсталатын адамдармен және (немесе) олардың заңды 
өкілдерімен куәларсыз, жеке өзі немесе қажет болған кезде аудармашы арқылы, сондай-ақ ұлттық 
алдын алу тетiгi қатысушысының пiкiрi бойынша тиiстi ақпарат бере алатын кез келген басқа 
адаммен әңгімелесулер өткiзуге;
      5) алдын ала болуға жататын ұйымдарды кедергісіз таңдауға және оларда болуға;
      6) азаптаудың және басқа да қатыгез, адамгершiлiкке жатпайтын немесе ар-намысты қорлайтын
iс-әрекеттер мен жазалау түрлерінің қолданылғаны туралы хабарламалар мен шағымдарды қабылдауға 
құқылы.
      2. Ұлттық алдын алу тетігінің қатысушысы заңды қызметін жүзеге асырған кезде тәуелсіз 
болып табылады.
      184-5-бап. Ұлттық алдын алу тетігі қатысушыларының
                  міндеттері
      1. Ұлттық алдын алу тетігінің қатысушылары өз өкілеттіктерін атқару кезінде Қазақстан 
Республикасының заңнамасын сақтауға міндетті.
      2. Ұлттық алдын алу тетігі қатысушыларының алдын ала болуға жататын ұйымдардың қызметіне 
араласуына жол берілмейді.
      3. Алдын ала болу жөніндегі топқа кіретін ұлттық алдын алу тетігі қатысушысының 

турашылдығына күмән туғызатын мән-жайлар болған кезде, ол алдын ала болуға қатысудан бас 
тартуға міндетті.
      4. Ұлттық алдын алу тетігінің қатысушылары азаптаудың және басқа да қатыгез, 
адамгершiлiкке жатпайтын немесе ар-намысты қорлайтын iс-әрекеттер мен жазалау түрлерінің 
қолданылғаны туралы қабылданатын хабарламалар мен шағымдарды Адам құқықтары жөнiндегi уәкiл 
айқындайтын тәртіппен тіркеуге міндетті.
      Қабылданған хабарламалар мен шағымдар Қазақстан Республикасының заңнамасында көзделген 
тәртіппен Адам құқықтары жөнiндегi уәкiлдің қарауына беріледі.
      Қабылданған және берілген хабарламалар мен шағымдар туралы ақпарат алдын ала болу 
нәтижелері жөніндегі есепке енгізіледі.
      5. Осы Кодекстің ережелерін бұзған ұлттық алдын алу тетігінің қатысушылары Қазақстан 
Республикасының заңдарында белгіленген жауаптылықта болады.
      184-6-бап. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушысының
                  өкілеттіктерін тоқтату
      Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушысының өкілеттіктері: 
      1) осы Кодекстің ережелері бұзылған;
      2) өз өкілеттіктерін доғару туралы жазбаша өтініш берілген;
      3) ол қайтыс болған не оны қайтыс болды деп жариялау туралы сот шешімі заңды күшіне енген
;
      4) Қазақстан Республикасының шегінен тыс жерге тұрақты тұруға кеткен;
      5) Қазақстан Республикасының азаматтығын жоғалтқан;
      6) соттың айыптау үкімі заңды күшіне енген;
      7) Қазақстан Республикасының заңдарында көзделген өзге де жағдайлар басталған кезде 
тоқтатылады.
      184-7-бап. Алдын ала болудың түрлері мен кезеңділігі
      1. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының алдын ала болуы мыналарға бөлінеді:
      1) төрт жылда кемінде бір рет, ұдайы негізде жүргізілетін кезеңдік алдын ала болу;
      2) алдыңғы кезеңдік алдын ала болу нәтижелері бойынша ұсынымдарды іске асыру мониторингі,
сондай-ақ ұлттық алдын алу тетiгiнің қатысушылары әңгімелесулер өткізген адамдарды алдын ала 
болуға жататын ұйымдардың әкімшіліктері тарапынан қудалаудың алдын алу мақсатында кезеңдік алдын
ала болулар аралығындағы кезеңде жүргізілетін аралық алдын ала болу;
      3) азаптаудың және басқа да қатыгез, адамгершiлiкке жатпайтын немесе ар-намысты қорлайтын
iс-әрекеттер мен жазалау түрлерінің қолданылғаны туралы келіп түскен хабарламалардың негізінде 
жүргізілетін арнаулы алдын ала болу.
      2. Үйлестіру кеңесі бөлінген бюджет қаражаты шегінде алдын ала болу мерзімдерін және 
алдын ала болуға жататын ұйымдардың тізбесін айқындайды.
      184-8-бап. Алдын ала болу тәртібі
      1. Алдын ала болуды Адам құқықтары жөніндегі уәкілдің келісуі бойынша Қазақстан 
Республикасының Үкіметі 
 қағидаларға сәйкес Үйлестіру кеңесі ұлттық алдын алу 
бекітетін
тетігінің қатысушыларынан құратын топтар жүргізеді.
      2. Алдын ала болу үшін топтар құру кезінде ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының 
ешқайсысын тегіне, әлеуметтік, лауазымдық және мүліктік жағдайына, жынысына, нәсіліне, ұлтына, 
тіліне, дінге көзқарасына, нанымына, тұрғылықты жеріне қатысты себептер бойынша немесе кез 
келген өзге де мән-жайлар бойынша қандай да бір кемсітуге болмайды.

      3. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының қауіпсіздігін қамтамасыз ету алдын ала болуға 
жататын ұйымдардың әкімшілігіне жүктеледі. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының құқыққа 
сыйымсыз әрекеттері орын алған жағдайда, алдын ала болуға жататын ұйымдар әкімшілігінің басшысы
Адам құқықтары жөніндегі уәкілді жазбаша хабардар етеді.
      4. Әрбір алдын ала болудың нәтижелері бойынша топтың атынан Үйлестіру кеңесі бекіткен 
нысанда жазбаша есеп жасалады, оған алдын ала болуды жүзеге асырған топтың барлық мүшелері қол 
қояды. Ерекше пікірі бар топ мүшесі оны жазбаша түрде ресімдейді және есепке қоса береді.
      184-9-бап. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының жыл
                  сайынғы жинақталған баяндамасы
      1. Үйлестіру кеңесі ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының жыл сайынғы жинақталған 
баяндамасын олардың алдын ала болу нәтижелері бойынша есептерін ескере отырып дайындайды.
      2. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының 
:
жыл сайынғы жинақталған баяндамасына
      уәкілетті мемлекеттік органдарға алдын ала болуға жататын ұйымдарда ұсталатын адамдармен 
қарым-қатынас жағдайларын жақсарту және азаптаудың және басқа да қатыгез, адамгершiлiкке 
жатпайтын немесе ар-намысты қорлайтын iс-әрекеттер мен жазалау түрлерінің алдын алу бойынша 
ұсынымдар;
      Қазақстан Республикасының заңнамасын жетілдіру бойынша ұсыныстар да енгізіледі.
      Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының жыл сайынғы жинақталған баяндамасына өткен жылғы 
алдын ала болу жөніндегі қаржылық есеп қоса беріледі.
      3. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының жыл сайынғы жинақталған баяндамасы қарау үшін 
уәкілетті мемлекеттік органдарға жіберіледі және оны 
 бекіткен күннен бастап 
Үйлестіру кеңесі
бір айдан кешіктірілмейтін мерзімде Адам құқықтары жөніндегі уәкілдің интернет-ресурсында 
орналастырылады.
      184-10-бап. Құпиялылық
      1. Ұлттық алдын алу тетiгiнің қатысушылары алдын ала болу барысында адамның жеке өмірі 
туралы өздеріне белгілі болған мәліметтерді осы адамның келісуінсіз жария етуге құқылы емес.
      2. Ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының алдын ала болу барысында адамның жеке өмірі 
туралы өздеріне белгілі болған мәліметтерді осы адамның келісуінсіз жария етуі Қазақстан 
Республикасының заңдарында белгіленген жауаптылыққа әкеп соғады.
      184-11-бап. Уәкілетті мемлекеттік органдардың ұлттық
                  алдын алу тетігінің қатысушыларымен өзара
                  іс-қимылы
      1. Мемлекеттік органдар және олардың лауазымды адамдары ұлттық алдын алу тетігінің 
қатысушыларына заңды қызметін жүзеге асыруына жәрдем көрсетеді.
      Бірде-бір мемлекеттік орган немесе лауазымды адам азаптауды және басқа да қатыгез, 
адамгершiлiкке жатпайтын немесе ар-намысты қорлайтын iс-әрекеттер мен жазалау түрлерiн қолдану 
фактілері туралы ұлттық алдын алу тетігінің қатысушыларына хабарлағаны үшін азаматтардың 
құқықтары мен бостандықтарын шектеуге құқылы емес.
      Ұлттық алдын алу тетігі қатысушыларының заңды қызметіне кедергі келтіретін лауазымды 
адамдар Қазақстан Республикасының 
 белгіленген жауаптылықта болады.
заңдарында
      2. Уәкілетті мемлекеттік органдар ұлттық алдын алу тетiгi қатысушыларының жыл сайынғы 
жинақталған баяндамасын алған күннен бастап үш ай ішінде Адам құқықтары жөніндегі уәкілді 
алынған баяндамаларды қарау нәтижелері бойынша қолданылған шаралар туралы жазбаша нысанда 
хабардар етеді.

      3. Ұлттық алдын алу тетігі қатысушыларының алдын ала болу нәтижелері бойынша есептері 
негізінде Адам құқықтары жөніндегі уәкілдің Қазақстан Республикасының заңнамасында белгіленген 
тәртіппен уәкілетті мемлекеттік органдарға немесе лауазымды адамдарға адамның және азаматтың 
құқықтары мен бостандықтарын бұзған лауазымды адамға қатысты тәртіптік немесе әкімшілік іс 
жүргізуді не қылмыстық істі қозғау туралы өтінішхат беруге құқығы бар.
10-БӨЛІМ. ҚОРЫТЫНДЫ ЖӘНЕ ӨТПЕЛІ ЕРЕЖЕЛЕР
32-тарау. ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ДЕНСАУЛЫҚ САҚТАУ
САЛАСЫНДАҒЫ ЗАҢНАМАСЫН БҰЗҒАНЫ ҮШІН ЖАУАПТЫЛЫҚ
ЖӘНЕ ОСЫ КОДЕКСТІ ҚОЛДАНЫСҚА ЕНГІЗУ ТӘРТІБІ
      185-бап. Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау
                саласындағы заңнамасын бұзғаны үшін жауаптылық
      Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласындағы заңнамасын бұзу Қазақстан 
Республикасының 
 сәйкес 
 әкеп соғады.
заңдарына
жауаптылыққа
      186-бап. Осы Кодексті қолданысқа енгізу тәртібі
      1. Осы Кодекс қолданысқа енгізілген күннен бастап он екі ай өткен соң қолданысқа 
енгізілетін 159-бабының 2-тармағының 
, 
, 
 және 
 қоспағанда, 
8)
10)
11) тармақшаларын
13-тармағын
осы Кодекс алғашқы ресми жарияланғанынан кейін күнтізбелік он күн өткен соң қолданысқа 
енгізіледі.
      2. Қазақстан Республикасының мына заңдарының күші жойылды деп танылсын:
      1) "АҚТҚ инфекциясының және ЖҚТБ-ның алдын алу мен емдеу туралы" 1994 жылғы 5 қазандағы 
Қазақстан Республикасының 
 (Қазақстан Республикасы Жоғарғы Кеңесінің Жаршысы, 1994 ж., N 16
Заңы
-17, 212-құжат; Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1999 ж., N 23, 921-құжат; 2004 ж.
, N 23, 142-құжат; 2006 ж., N 15, 93-құжат; 2007 ж., N 5-6, 40-құжат; N 9, 67-құжат);
      2) "Психиатриялық жәрдем және оны көрсеткен кезде азаматтардың құқықтарына берілетін 
кепілдіктер туралы" 1997 жылғы 16 сәуірдегі Қазақстан Республикасының 
 (Қазақстан 
Заңы
Республикасы Парламентінің Жаршысы, 1997 ж., N 8, 86-құжат; 2001 ж., N 17-18, 245-құжат; 2004 ж
., N 23, 142-құжат);
      3) "Туберкулездің жұқпалы түрімен ауыратын азаматтарды мәжбүрлеп емдеу туралы" 1999 жылғы
10 желтоқсандағы Қазақстан Республикасының 
 (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 
Заңы
1999 ж., N 24, 1071-құжат; 2006 ж., N 15, 92-құжат; 2007 ж., N 5-6, 40-құжат);
      4) "Нашақорлықпен ауыратын адамдарды медициналық-әлеуметтік оңалту туралы" 2002 жылғы 27 
мамырдағы Қазақстан Республикасының 
 (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2002 ж.
Заңы
, N 10, 104-құжат; 2004 ж., N 23, 142-құжат);
      5) "Темекі шегушіліктің алдын алу және оны шектеу туралы" 2002 жылғы 10 шілдедегі 
Қазақстан Республикасының 
 (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2002 ж., N 15, 
Заңы
149-құжат; 2006 ж., N 23, 141-құжат; 2007 ж., N 12, 88-құжат);
      6) "Халықтың санитарлық-эпидемиологиялық саламаттылығы туралы" 2002 жылғы 4 желтоқсандағы
Қазақстан Республикасының 
 (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2002 ж., N 21, 
Заңы
176-құжат; 2004 ж., N 23, 142-құжат; 2005 ж., N 7-8, 23-құжат; 2006 ж., N 3, 22-құжат; N 15, 92
-құжат; 2007 ж., N 19, 147-құжат; N 20, 152-құжат; 2008 ж., N 21, 97-құжат);
      7) "Денсаулық сақтау жүйесі туралы" 2003 жылғы 4 маусымдағы Қазақстан Республикасының 
 (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2003 ж., N 11, 70-құжат; 2004 ж., N 23, 142
Заңы
-құжат; 2006 ж., N 3, 22-құжат; N 15, 92-құжат; N 24, 148-құжат; 2007 ж., N 2, 18-құжат; N 9, 
67-құжат; N 10, 69-құжат; N 19, 147-құжат; N 20, 152-құжат; 2008 ж., N 23, 124-құжат);

      8) "Дәрілік заттар туралы" 2004 жылғы 13 қаңтардағы Қазақстан Республикасының 
 (
Заңы
Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2004 ж., N 2, 8-құжат; N 23, 142-құжат; 2006 ж., 
N 3, 22-құжат; N 15, 92-құжат; N 24, 148-құжат; 2007 ж., N 2, 18-құжат; N 19, 147-құжат; N 20, 
152-құжат; 2008 ж., N 21, 97-құжат);
      9) "Азаматтардың ұрпақты болу құқықтары және оларды жүзеге асыру кепілдіктері туралы" 
2004 жылғы 16 маусымдағы Қазақстан Республикасының 
 (Қазақстан Республикасы Парламентінің 
Заңы
Жаршысы, 2004 ж., N 13, 73-құжат; 2006 ж., N 15, 92-құжат; 2007 ж., N 20, 152-құжат);
      10) "Қан мен оның компоненттерінің донорлығы туралы" 2005 жылғы 28 маусымдағы Қазақстан 
Республикасының 
 (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2005 ж., N 12, 45-құжат);
Заңы
      11) "Азаматтардың денсаулығын сақтау туралы" 2006 жылғы 7 шілдедегі Қазақстан 
Республикасының 
 (Қазақстан Республикасы Парламентінің Жаршысы, 2006 ж., N 14, 91-құжат; 
Заңы
2007 ж., N 2, 14-құжат).
      Қазақстан Республикасының
      Президенті                                        Н. Назарбаев
© 2012. Қазақстан Республикасы Әділет министрлігінің "Республикалық құқықтық ақпарат орталығы" ШЖҚ РМК