Ксенобиотиктердің биодеградациясы

КСЕНОБИОТИК КОНЦЕНТРАЦИЯСЫ

1 2 3 4

ксенобиотик концентрациясы жоғары болған сайын, ол қоршаған ортада соғұрлым ұзағырақ;* егер ксенобиотик концентрациясы микроорганизмдер үшін уыттылықтың рұқсат етілген деңгейінен асып кетсе, оның биодеградациясы баяулайды немесе тоқтатылады;
ең төменгі баршекті деңгеймикроорганизмдердің-деструктордың тіршілік әрекетін қолдау үшін қажетті ксенобиотиктің концентрациясы;
төмен концентрациясы кезінде ксенобиотика тозу басқа субстратты пайдаланған кезде тек кометаболизм режимінде мүмкін (табиғи жағдайларда бензпирендер мен диоксиндердің тозуы; ксенобиотиктердің қалдық концентрациясының жұтаңдануы)

гидроксилдеу (гидроксилаздар, моно-, ди-, аралас функциялардың оксидаздары) - поляризация және ксенобиотиканың ерігіштігін арттыру;
N-деалкилдеу – моно -, ди -, аралас функциялардың оксидаздары)-алкилдандырылған ксенобиотиктердің бұзылуы;
декарбоксилдеу;
β-май қышқылдарының тотығуы;
эфирлік байланыстардың гидролизі;
эпоксидтер мен сульфоксидтердің түзілуі;
хош иісті және гетероциклді сақиналардың тотығып ыдырауы;
гидролиз – эстераза, фосфотазалар, лиазалар) - эфирлік, фосфоэфирлі және амидтік байланыстардың ыдырауы.

қалпына келтіру (аминогруппадағы нитротоптар, қос және үштік байланыстардың қанығуы, қалпына келтіру дегалогенирленуі, т. б.);
гидролиз (эстераза, фосфотазалар, лиазалар)
эфирлік, фосфоэфирлі және амидті байланыстардың ыдырауы.

Бастапқы кезеңдер

Достарыңызбен бөлісу:

1 2 3 4