IV.Қорытынды Диспансеризация жүргізу үшін шаруашылықтағы мал басын жалпы және арнайы әдістерді қолданып клиникалық тексеруден өткізеді; азықтандырудың деңгейін, түрін ,сапасын,күтім жағдайын, малды пайдалануды зерттейді , емдеу және аурулардан сақтандыру шараларын тексереді.Клиникалық зерттеу жүргізгенде мал бастарын түгел емес іріктеп зерттеуге де болады.Малды жалпы клиникалық зерттеу бойынша тексерді.
Диспансерлеудің диагностикалық кезеңінде клиникалық- лабораториялық, арнайы зерттеулердің нәтижесінде малдың клиникалық статусын , зат алмасу процемінің өнімділік деңгейіне сәйкестігін анықтап жалпы , күй- жайлары туралы тиісті тұжырым жасайды. Малдарды үш топқа бөледі.
Клиникалық-лабораториялық зерттеулердің нәтижелері бойынша анықталынған субклиникалық өзгерістері бар екінші топтағы малдарға жекелеп немесе топтап , зат алмасуының бұзылғанын қалыптастыруға бағытталған сауықтыру шараларын қолданып нәтижелерін ұдайы қадағалап тұрады. Ауру малдарды жекелеп немесе топтарға бөліп ,шама келгенше барлық шараларды және әдістерді емдеу принциптеріне- белсенділік , физиологиялық,даралық,сақтандыр атын сәйкестендіре қолданып нақтылы жағдайға ыңғайлап емдейді
Бұл кезде өнімі мол, зат алмасуы жоғары деңгейлі, сыртқы ортаға қарсылық күштері мол, дене бітімі мықты малдар өсіру үшін жоспарлы ветеринариялық - шаруашылықтық ұйымдастыру әрекеттерін кешенді түрде жүрізулері тиіс. Сондықтан ,осы мезгілде ветеринария қызметкерлерінің міндеттеріне өз міндеттерінен тыс шаруашылықты белсенді ұйымдастыру, толық құнарлы азықтандыруды ұйымдастырып , жоғары сапалы азық қорын жинау, малды дұрыс азық қорын жинау, малды дұрыс пайдалану және жақсы күтім жасау жұмыстарының мағынасын түсіндіру жүргізіледі.
Мал шаруашылығы өте қиын жағдайда, бұл шаруашылықтардың көпшілігінің экономикалық жағдайының қиындығынан. Медициналық-биологиялық препараттардың жетіспеушілігі де мал шаруашылығының ветеринариялық жағдайын нашарлатады. Осындай жағдайда қоғамдық жерде орналасқан малдың барлық түрлерін жоспарлы кешенді тексерудің маңызы зор. сондай-ақ азаматтардың жеке меншігінде. Ветеринариялық көмектің бұл нысаны жануарлардың зат алмасу ерекшеліктеріне және жоғары өнімділік деңгейіне сәйкес келетін биологиялық толық азық-түлік базасын құруға қатысу арқылы мал ауруларының алдын алу жұмыстарына агрономиялық, зоотехникалық және басқа қызметтерді қосуды көздейді. Бұл ретте диспансерлік тексеру мал шаруашылығының әрбір саласының технологиялық процесіне органикалық түрде сәйкес келуі керек екенін есте ұстаған жөн.
Медициналық тексеру жүргізетін адамдар үшін жеке жануар тек жеке тұлға ретінде ғана емес, негізінен белгілі бір популяцияның құрамдас бөлігі ретінде қызығушылық тудырады. Соңғысы жалпы генетикалық фонға ие және белгілі бір аумақты алып жатқан бір түрге жататын жануарлардың жиынтығы болып табылатын ағзадан жоғары деңгейдегі биологиялық жүйе деп түсініледі.