Лексикология 1 деңгей
Фонетика – тіл білімінің дыбыстар жүйесін зерттейтін саласы
Дыбыс – сөздердің мағыналары мен тұлғаларын (формаларын) ажырататын ең кіші тілдік бірлік.
Әріп – дыбысқа берілген шартты таңба.
Фонема – тілдің мағына ажыратқыш ең кіші бірлігі.
Фонология(гректің пһоне –дыбыс, логос – сөз, ілім) – тіл білімінің тілдің дыбыстық жүйесінің құрылымдық және функционалдық заңдылықтарын зерттейтін саласы.
Әліпби (алфавит) – әріптердің белгілі бір тәртіппен орналасқан жиынтығын, рет тәртібі.
Графика дегеніміз – әріптерді таңбалау, бейнелеу, айшықтау тәсілі, нобайлау амалы.
Графема – тілдің графикалық (жазу) жүйесіндегі ең кіші бірлік.
Транскрипция дегеніміз – тілдегі дыбыстарды дәл бейнелеу әрекеті, ісі.
Буын дегеніміз – сөйлеу кезіндегі (сөзді айтқан кездегі) ауаның шығу толқыны.
Бунақ дегеніміз – бірнеше сөздің тұтасқан шоғыры
Екпін — сөйлем ішіндегі кейбір сөздердің немесе сөз ішіндегі кейбір буын, дыбыстардың басқа тілдік бөліктерден ерекшеленіп, көтеріңкі айтылуы
Буын үндестігі (сингармонизм) – бір сөздің буындары арасындағы үндестік.
Дыбыс үндестігі – бір сөз ішіндегі немесе сөздер аралығындағы қатар тұрған (көрші жатқан) екі дыбыстың бір-бірімен үндесіп, жуықтасып айтылуы.
Метатеза – сөз ішіндегі қатар келген екі дауыссыздың орындарын алмастыруы (ауыстыруы).
Лексика – 1. Белгілі бір тілде қолданылатын барлық сөздердің жиынтығы. 2. Жеке ақын-жазушы шығармаларында қолданылатын барлық сөздердің жиынтығы.
Фразеология – 1. тілдегі тұрақты тіркестерді қазіргі және тарихи даму тұрғысынан тексеретін тіл білімінің саласы; 2. бір тілдегі тұтас фразеологиялық қор.
Термин сөздер – ғылыми ұғымды атау үшін арнайы қолданылатын сөздер мен сөз тіркестері.
Бейтарап сөздер – ешқандай стильге қатысты болмай, жалпы түрде, барлық стильдерге ортақ қолданылатын сөздер тобы.
Тарихи сөздер – заманның өзгеруімен қоса сол заманға тән заттар мен олардың атауларының бірге жоғалуы.
Төл сөздер – қазақ тілінің өзіне ғана тән сөздері.
Вариант сөздер – мағыналары бірдей, бірақ тұлғалық құрылымы жағынан азды-көпті өзгешеліктері бар бір тілдегі сөздер.
Синонимдер – ұғымы (мағынасы) бір-біріне өте жақын, бірақ тұлғасы жағынан басқа-басқа сөздер.
Антонимдер – түбірлері бөлек-бөлек, мағыналары бір-біріне қарама-қарсы сөздер
Эвфемизмдер – тура, ашық айтуға қолайсыз немесе ұят саналатын дөрекі, тұрпайы, әдепсіз сөздерді басқа, сыпайы сөзбен ауыстырып қолдану арқылы жасалған сөздер.
Лексикография – сөздік жасаудың теориясы мен ұстанымдары, сөздік жасау ісі мен тәжірбесі.
Фразеология – тіл білімінің тұрақты тіркестерді зерттейтін саласы.
Фразеологизм – тілдегі тұрақты тіркестер.
Фразеологизм – тіркес құрамындағы сөздер әуел бастағы негізгі, тура мағыналарынан айырылып, бәрі жиналып бір ғана ұғымды білдіретін тілдік бірліктер.
Идиома – өзінің мағынасы жағынан бүтінді құрайтын элементтердің мағыналарымен сәйкеспейтін тілдік единицалардың тіркесі.
Фразеологиялық мағына – әр уақыт тек келтірінді, ауыс, бейнелі, экспрессивтік мағынада қолданылатын түйдектік мағына.
Мақал – өмір құбылыстарын жинақтайтын және типтендіретін, бір немесе екі бөлімнен құралып, алдыңғысында шарт немесе жалпы байымдау, соңғысында қорытынды, түйінді пікір айтатын бітімі бекем, өте ықшам, бейнелі әрі ырғақты халық нақылы.