Лингвоэкология және ономастикалық кеңістік

Қорытынды
Еліміз егемендік алып, көк байрағымыз көкте
желбіреп, елтаңбамыз елдігімізді айқындап, 
әнұранымыз асқақ шырқалып, ел алдына
мақсат қойып, бағытын айқындар жолды
таңдап, жарқын болашаққа бет бұрған шақта ең
басты назарда ұстағанымыз – ұлттық
құндылықтарымызды жаңғырту, тілімізді биік
тұғырдан көру, сөз мәдениетін, шешендік
өнерімізді дамыту, бәсекеге қабілетті, сөйлеу
мәдениеті жоғары ел болу екені баршамызға
мәлім болды.
Эколингвистика экология мен лингвистиканы
біріктірген ғылыми бағыт ретінде тілдер
арасындағы қарым-қатынасты, адам және
қоршаған ортаны, тілдік тұлға ретінде
қоршаған ортаның адам мен әлеуметтану
арқылы тілге әсерін және тілдің қоғамның жан
және таным арқылы ықпалын оқытады. 
Осының негізінде тіл мәселесі қоғам, табиғат
және адам арасындағы ажырамас тізбекте
қарастырылады. Тілдің дамуы мен қызметі –
экожүйе, ал қоршаған орта – тілдік тұжырым
болып есептеледі.

Пайдаланған әдебиеттер тізімі
•
Сейсенова А. Сөйлеу мәдениеті және қарым-қатынас әрекеті// Әділеттің
ғылыми еңбектері, №1(9), 2001
•
Нұғыманов И., Қашқынбаева З. Сөйлеу мәдениетінің теориялық негіздері// 
Қазақстан мектебі, №3, 2000
•
Нұрлан ШҮЛЕНБАЕВ. Тіл мәдениеті және оның бағыттары
•
«Қазақ энциклопедиясы» / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы, I том
•
«Қазақ халқының салт-дәстүрлері»/ «Традиции и обряды казахского
народа»,
С.Кенжеахметұлы. Алматыкітап-2007