М. У. Анартаева
жүктеу/скачать 1,3 Mb.
|
Микробиология-СМПД-4-курс-каз
- Бұл бет үшін навигация:
- ШПМ микробиоценоздары.
| Патогенділік факторлары: ШПМ-ның патогенді микробтардан айырмашалығы, патогенді микробтарда, ағзаға ену үшін белгілі бір «кіру қақпасы» болса ШПМ ағзаға әр түрлі жолмен кіріп оппортунистік инфекцияның себепшісі болады. Иммундық жүйенің эллиминациялаушы дефициті және инфекцияның дамуы үшін ШПМ-ң адам ағзасының ішкі ортасына пассивті түрде енуі қажет.
ШПМ-дар көптеген агрессиялық ферменттер (гиалуронидаза,эластаза, коагулаза, фибринолизин, нейраминидаза, лецитиназа, нуклеаза, дезаминаза, декарбоксилаза және т.б.) бөледі, бос немесе жасуша құрамына кіретін молекула талшықтарына деполимеризациялық немесе конформациялық әсері етуі. Агрессиялық ферменттердің зақымдау әсері жасуша құрылымдарын, тіндерді және мушелерді бұзып қана қоймай, ферментативті өнімдердің ыдырауымен токсикалық әсері (мочевина, күкіртті сутек, аминдер және т.б.). ШПМ-ң патогенді факторлары көптеген патогенді микробтарға ұқсас. Бірақ патогенді микробтарда патогенді факторлары талғампаз және универсалды болса ШПМ-да олар вариабельді және талғампаздығы төмен болады. Популяциялар. Патогенді микробтарға қарағанда, ШПМ популяциясының гетерогенділігі жоғары дәрежеде айқындалған. ШПМ популяциясы гетерогенділігі әр – түрлі белгілермен айқындалады, ерекше антибиотиктерге, антисептиктерге, дезинфектанттарға, физикалық факторларға,бактериофагқа және бактериоциндерге тұрақты болады. Көпшілік жағдайда ШПМ –дің антигендік құрылымының гетерогенділігі жоғары екендігі мәлім, бөлінген дақылдың идентификациясында қиындық туғызады. ШПМ микробиоценоздары. Дені сау адамдардың биотобында ауруханалық стационарда табылады. Шартты патогенді микроорганизмдердің госпитальды эковарларының колонизациясы стационардан тыс адамдарда ерекшеленеді. Колонизация жиілігі иммунды тапшылық түрлерінде жоғарғы категорияда болып, медициналық қызметкерлерде де жоғары дәрежеде кездеседі. Микробиоценоздар биотоптардың патологиялық өзгеруі стационарлы науқастарда аутостабилизацияға қабілеттілігінің төмендеуімен ерекшеленеді, микробиоценоз мүшелері арасындағы бәсекелестікті арттырады және жеке өкілдері қожайын ағзасындағы ішкі жиілікті көбейтеді және популяция аралық – генетикалық алмасуды арттырады. Биотопта сол түрге арналған типтік емес әсіресе оларлың госпитальды эковарларына пайда болуына әкелетін аутохтонды түрлердің жойылуына немесе бірден төмен түсуіне әкеледі. жүктеу/скачать 1,3 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|