Миокардтағы зат алмасу процестері жүректің циклына байланысты. Систола кезінде заттардың ыдырауы жоғарылайды, энергия көп бөлінеді, ал диастола кезінде заттардың ыдырауы төмендейді.
Клетка ішіндегі, яғни миоцит ішіндегі және сыртындағы иондардың концентрациясы жүректің циклына байланысты өзгереді. Қозу кезінде саркоплазмалық ретикулум ішіндегі кальций иондары сыртқа шығып, жиырылу процесін қамтамасыз етеді. Яғни қозу мен жиырылу арасында электро-механикалық тығыз байланыс бар. Ал диастола кезінде кальций иондары қайтадан ретикулумның ішіне кіреді.
Миокард қандағы энергетикалық заттардың (глюкоза, майлар) адсорбциялайтын (сіңіру) қасиеті бар.
Миокардта О2 көп қабылдайды, себебі қантамырларымен жақсы қамтамасыз етілген.
Ресинтез, регенерация процестері миокардта тез жүреді.
Жүректін, сыртқы қабаты - эпикардоны сыртынан қаптап, жүректен шығатын не оған келетін ірі қантамырларына жеткен жерде кері бұрылып жүрек сыртын екінші рет қаптайды. Бұл эпикардтың сыртқы қабаты, яғни перикард — жүрек қапшығы. Эпикард пен перикард арасында жіңішке саңылау, ал онда аздаған серозды сұйықтық болады, бұл сұйықтық эпикард пен перикардтың ішкі бетін майлап үйкелістен сақтайды.
Жүрек еті өмір бойы белгілі бір ырғақпен жиырылып, босаңсып, соғып тұрады. Адам жүрегі минутына 65-80 рет соғады.
Жүректің жиырылуын – систола, басаңсуын – диастала деп атайды.