131
бетінде ҧсақ, сарғыш тҥсті колонияларды тҥзеді. Қанды агарда ӛскен
кейбір штамдардан β-гемолизді байқауға болады (55-сурет).
Ферментативтік (биохимиялық)
қасиеттері.
Стрептококкалардың
биохимиялық белсенділігі нашар.
Желінсаудың
стрептококкалары
ЕПЖ-ді
сҧйылтпайды,
сҥтті
ҧйытпайды.
Лактоза,
мальтоза,
сахароза, глюкозаны ыдыратады, ал
сорбит
пен
дульцитті
ыдырата
алмайды.
Натрий
гипуратының
гидролизге
ҧшырауы
желінсау
стрептококкінің
диагностикалық
кӛрсеткіші болып табылады. Сҥттен
желінсау стрептококкалары бӛлінген
жағдайда, ондағы лейкоциттердің
саны ӛте жоғары болып, сҥттің
лизоцимдік
белсенділігі
кҥрт
тӛмендейді,
Уайтсайд
(лейкоцитоздың жанама кӛрсеткіші)
және бромтимолды сынауларының оң
нәтижелері байқалады (реактивті
қағаздармен
сҥттің
сілтілігін
анықтау).
Патогенділігі
зертханалық
жануарларға биологиялық сынама
қою (ақ тышқандар мен теңіз
шошқалардың
қҧрсақ
қуысына)
арқылы анықталады.
САҚАУДЫҢ ҚОЗДЫРҒЫШЫ
–
Streptococcus equi.
Сақау тақ
тҧяқты жануарлардың жҧқпалы ауруы. Бҧл ауру кезінде жануарлардың
жоғарғы тыныс жолдарының кілегей қабықтарының, жҧтқыншақ және
жақ асты бездерінің катаральды-іріңді қабынуымен сипатталады. Ауруға
6 айдан 1-2 жасқа дейінгі жануарлар сезімтал келеді.
Достарыңызбен бөлісу: