Ауызша айтылатын ол туралы əңгімелерде əншінің даусы аңызбен астасқан қиял-ғажайып ертегілерде болатын құбылыстардай əсерде бейнеленеді. Сондай бір əңгіме былайша баяндалады. Өткен ғасырдағы жиырмасыншы жылдардың аяғында Əміре бастаған əртістер Алматы облысы қазіргі Райымбек ауданындағы Қарқара жайлауында концерт қойып жүреді. Түн жарымынан ауып, концерт аяқтала бергенде бір топ атты кісі сау ете түседі. Сөйтсе, өрісте жылқы бағып жүрген жылқышылар екен. Жайлаудағы ашық далада шырқалған əнді естіп жеткен екен. Жылқышыларға жеткен асқақ дауыс Əміренікі болады. Ал жылқышылар келген жермен концерт болып жатқан жердің арасы сегіз шақырымның үстінде дейді. Шындығында да, Əміре даусы өте биік ноталарды қиналмай алатын əрі диапазоны өте кең үнді болған. Мұны дəлелдейтін тыңдаушысын еріксіз мойындатқан тарихи фактілер аз емес. Соның бірі 1925 жылы Париж қаласында өткен бүкіл дүниежүзілік əн өнері көрмесінде екінші бəйге жəне күміс медаль алып қайтуы. Тіпті Əміре бірінші бəйге алғандай екен, əнші дауысының күштілігі сонша, оның табиғи дауыс екендігіне сеніміздік білдірген қазылар алқасы адамда мұндай дауыс болуы мүмкін емес деген күдікпен екінші бəйге беріпті деген əңгіме де ел ішінде айтылады. Қалай болғанда да Əміренің орындаушылық шеберлігі, даусының өте күштілігі мен диапазонының кеңдігі, үнінің аса сұлу, əуезділігі тыңдаушысын тамсандырмай қоймаған. Осындай өзінің əншілік дарыны арқасында жоғарыда Париждегі көрмеде қазақ əнін тұңғыш рет əлем кеңістігіне шығарып, Еуропа жұртшылығын таңғалдырып мойындатқан Əміре кейін, 1927 жылы Москва консерваториясында, осы жылы Германияның Майндағы Франкфурт қаласында өткен халықаралық музыкалық көрмелерде өнер көрсетіп, қазақ əндерін тағы да əлемге паш етті, асқақтата шырқады. Жылқышылар Алматы облысы қазіргі Райымбек ауданындағы Қарқара жайлауына келу себебі
