19
ғылыми пікір айтқан Ма Жианжұң (Ma Jianzhong) болды. Ол өзінің 1898 жылы
жарық көрген «Ма Шы Він Тұң» (Ma shi wen tung) деген еңбегінде «мөлшер
сөздердің» бір алуан лексика-грамматикалық, стильдік қызметі бар екенін айтқан
болатын [72]. Одан кейін Li Jinxi 1924 жылы жарық көрген «Жаңаша жазылған
мемлекеттік тіл грамматикасы» (Xinzhi guoyu wenfang) атты еңбегінде мөлшер
сөздерді «сандық мағынаны білдіретін зат есім сөз» дей келіп, оны сандық
семантикамен байланыстырады [73]. Бұдан соң Лүй Шушяң 1940 жылы жарық
көрген «Қытай тіліне кіріспе» кітабында мөлшер сөздерді есім болғанымен
әдеттегі зат есімнен өзгешелеу болғандықтан, «есімше» деп таныса [74], 1943
жылы Ваң Ли «Қазіргі заман қытай тілі грамматикасында» мөлшер семантикалы
сөздерді, адам не затқа қатысты айтылатындықтан, «зат есім бірлігі» деп санайды
[75]. Бұдан кейінгі жарық көрген ғылыми еңбектерде бірде «сандық өлшем»
(1948), «көмекші зат есім», «сандық мөлшер сөз» (1957), «шамалық сөз» деп
түрліше қарастырып келді. Тек 1962 жылы «Қазіргі заман қытай тілі» жарық
көргеннен кейін «мөлшер сөз» (liang ci) аталып, он бірінші сөз табы ретінде
танылды [76]. Содан кейінгі әр жылдарда үздік-үздік қарсы пікірлер
айтылғанымен, бұл бүгінге дейін орныққан тұжырым саналады.
Байқағанымыздай, қытай тіліндегі мөлшер мәнді сөздер туралы зерттеулер
негізінен құрылымдық бағытта және олардың таптық статусын анықтау болып
келді. Шын мәнінде, қытай тіліндегі
Достарыңызбен бөлісу: