“Сол сурлеумен барьш, Шуганьщ белпсшен кара жодды Киьш аламыз”, — дегсн сезше автор елец ете кдлады. Осы арадан окигага окырман да кызыгып, шыгарма сюжетше кдрай автордьщ жетегшде кете барады: — “ Шуганьщ белпсГ д е г е тщ з не нерсе, тау ма? — дедам.
— Ж ок, еншейщ 6ip обашык,, — деда. Кейш калып бара жаткдн
сон, тагы тебшш кдтарласып:
— Шуганьщ белпсщ ci3 бшмейгш щыгарсыз-ау, — деда.
— Мен кдйдан бшейш, бул жакка 6ipiHiui келучм, — дедам.
— Бшмесыз...
аздер жассыздар гой, —
деда. Маган
Караганда e3i
efleyip KenTi керген улкен адам болып к етер ш п койды.
— Ci3 бшмейтш шыгарсыз, жассыз гой, уакытында Ш уганыц
ецпмесш бул влкснщ баласына шейш б ш п болып еда... 0 й цпркш,
e3i де Шуга десе — Шуга еда-ау! — деда,
Жолдасымньщ бул свзшен мен де Шугага ынтык?ым. Аныгын
сурап бш пм кедда.
— Шуганьщ енпмесш айтсаныз кайтеда, жол кыскдрсын, — дедам.
— Айтайын, — деда.
Кдра керш тагы тебш ш катарласты. Жалпылдап жайылып келе
жаткан етегш жинай такымына басып, ерш ндеп насыбайын тастап,
6ip-eKi TyKipiHin алып, ынгайланып:
— Бул кызык, эцпм е, тынданыз, — дед1.
Свзда бастап та ж1берда.
