АБАЙДЫҢ ӨЗГЕ АҚЫНДАРМЕН СӨЗ ЖАРЫСТЫРУЫ
ЖЫЛТЫР:
Әр кімнің бір жары бар басы байлы,
Қызылсу Шарға құймай тасымайды.
Жаманға жақсы қолы ұжымақтай,
Әлханжан бері таста насыбайды.
АБАЙ:
Ханым сен, қарашың мен, басы байлы,
Ханы жақсы болса, қарашысы жасымайды.
Жаманға жақсы қолы ұжымақтай,
Әлханжан, бері таста насыбайды.
НАРМАНБЕТ:
Нәпсі жел, көңіл өзен толқын ұрған,
Ми патша, ақыл дария кеңес құрған.
Таупықсыз ақыл мақұл болмайды екен,
Білмесең, құр суретсің бекер тұрған.
АБАЙ:
Сөз самал, өлең дария толқын ұрған,
Ми патша, ақыл уәзір кеңес құрған
Ғылымсыз ақыл таупық болмайды екен,
Болмаса құр суретсің бекер тұрған.
ЫБЫРАЙ АЛТЫНСАРИН:
Адам көркі бастағы,
Маңдайдағы қастары.
Кеңшілікте әркім дос,
Таршылықтағы қайрылған достағы.
АБАЙ
Бес мүшеден бөлекше бас та өзгеше,
Қиғаш біткен маңдайда қас та өзгеше.
Кеңшілікте дос та дос, қасың да дос,
Таршылықта қайрылған дос та өзгеше.
АДАМ — БIР БОҚ КӨТЕРГЕН БОҚТЫҢ ҚАБЫ
Адам — бір боқ көтерген боқтың қабы,
Боқтан сасық боласың өлсең тағы.
Мені мен сен тең бе деп мақтанасың,
Білімсіздік белгісі - ол баяғы.
Кеше бала ең, келдің ғой талай жасқа,
Көз жетті бiр қалыпта тұра алмасқа.
Адамды сүй, Алланың хикметін сез,
Не қызық бар өмірде онан басқа?!
БАЙЛАР ЖҮР ЖИҒАН МАЛЫН ҚОРҒАЛАТЫП
Байлар жүр жиған малын қорғалатып,
Өз жүзін онын беріп алар сатып,
Онын алып, тоқсаннан дәме қылып,
Бұл жұртты қойған жоқ па құдай атып.
Барып келсе Ертістің суын татып,
Беріп келсе бір арыз бұтып-шатып,
Елді алып, Еділді алып есіреді,
Iсіп-кеуіп, қабарып келе жатып.
Әрі-бері айналса аты арықтап,
Шығынға белшесінен әбден батып.
Сұм-сұрқия, қу, білгіш атанбаққа,
Құдай құмар қылыпты қалжыратып.
Қорғаласа, қорықты деп қоймаған соң,
Шаптырады қалаға бай да андатып.
Күшті жықпақ, бай жеңбек әуел бастан,
Қолға түсер сілесі әбден қатып.
Жаны аяулы жақсыға қосамын деп,
Әркім бір ит сақтап жүр ырылдатып.
Достарыңызбен бөлісу: |
