Оның қоздырғыштары бактериялар, вирустар және қарапайымдылар болуы мүмкін
жүктеу/скачать 0,66 Mb.
|
| Антибиотикалық терапия
Антибиотиктер төрт жедел ішек инфекциясын емдеу үшін қолданылады. Тырысқақ кезінде доксициклин қолданылады (1-ші күні 0,1 г 2 рет, 2-4 күндері 0,1 г 1 рет). Тетрациклинді 0,3 г күніне төрт рет 4 күн бойы қолдануға болады. V.cholera тетрациклинге төзімді болса, ципрофлоксацинді күніне 2 рет 500 мг 4 күн бойы қолданған жөн. Шигеллоздың гастроэнтериялық нұсқасы бар науқастар, әдетте, антибиотикалық терапияны қажет етпейді. Шигеллоздың жеңіл және кейбір жағдайларда орташа ауырлық жағдайында фуразолидонды 0,1 г күніне 4 рет 5-6 күн бойы қолданған жөн. Триметоприм/сульфаметоксазолды тәулігіне 2 рет 960 мг дозада 5 күн бойы немесе налидикс қышқылын тәулігіне 4 рет 1 г 5-7 күн бойы қолданудан орташа ауырлықтағы клиникалық әсерге қол жеткізуге болады. Ауыр және кейбір жағдайларда орташа жағдайларда фторхинолондарды ұсынуға болады (ципрофлоксацин 500 мг, офлоксацин 400 мг, пефлоксацин 400 мг күніне 2 рет, 5-6 күн). Ең ауыр жағдайларда келесі схемаларға сәйкес препараттардың комбинациясы қолданылады: цефалоспориндер II (цефамандол, цефуроксим, цефметазол және т.б.) немесе III ұрпақ (цефотаксим, цефоперазон, цефтриаксон, цефтазидим және т.б.) 1 г күніне 3 рет. фторхинолондармен (ципрофлоксацин 500 мг күніне 2 рет, офлоксацин немесе пефлоксацин 400 мг тәулігіне 2 рет) біріктірілген күні көктамыр ішіне немесе бұлшықет ішіне; немесе аминогликозидтер (нетилмицин көктамыр ішіне немесе бұлшықет ішіне 0,4 г тәуліктік дозада; амикацин - 0,9–1,2 г тәуліктік дозада, гентамицин - 240 мг тәуліктік дозада) фторхинолондармен біріктірілімде. Иерсиниозды емдеу үшін тетрациклинді антибиотиктер, пефлоксацин және гентамицин қолданылады. Стрептомицинді қолдану азырақ жөн. Кампилобактериозды емдеу үшін эритромицин, ципрофлоксацин және азитромицинді қолдануға болады. Антибиотиктерді тағамнан улану, асқазан-ішек сальмонеллезі және вирустық ішек инфекцияларын емдеу үшін қолдануға қарсы деп санаймыз. Соңғы 20 жылда жіті ішек инфекциясынан болатын өлім-жітім төмендеген жоқ. Мұның бірнеше себептері бар: • диагностикалық қателердің көп саны (12,2–14,7%); • науқастардың әлеуметтік құрамының өзгеруі (қайтыс болғандардың 60%-ы созылмалы маскүнемдіктен зардап шекті, үштен бірінен астамы әлеуметтік жағынан қорғалмаған); • шигелланың циркуляциялық сероварының өзгеруі (Флекснер 2а); • жіті ішек инфекцияларының патоморфозы – ішектің терең зақымдануы және перитониттің дамуы жағдайларының көбеюі. Біздің емханада тамақтан улану және сальмонеллезден өлім көрсеткіші 0,1%, жүктеу/скачать 0,66 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|