Орындаған: Адильшеева Айкүміс, Сағат Әдемі Тексерген: Камырова Г. А халық қоныстануы және урбанизация

Орындаған:Адильшеева Айкүміс , Сағат Әдемі Тексерген: Камырова Г.А

Урбандалу (Урбанизация) (лат. urbs - қала, urbanus - қалалық) – еңбек бөлінісінің қоғамдық және аумақтық тұрғыдан тарихи қалыптасуынан пайда болып, әлемнің әртүрлі елдері мен өңірлерінің өзіндік ерекшеліктеріне сәйкес дамитын әлеуметтік-экономикалық, демографиялық, географиялық секілді көп жақты қырлары бар күрделі құбылыс. Көне латын тіліндегі мағынасы "қалалық" деген ұғымды білдіреді. Яғни, ең қысқаша айтар болсақ, урбанизация, бұл – қала тіршілігі мен тұрмысы және мәдениетінің үстемдікке ие болуы.

Қазіргі қоғамның урбанизацияға деген жаһандық тенденциясы индустрияландыру және постиндустриализация кезеңдерінде экономикалық дамудың табиғи салдары да, ынталандыруы да болып табылады. Сондықтан қала халқының ел халқының жалпы санына пайыздық қатынасымен өлшенетін урбандалу көрсеткіші дамыған елдерде неғұрлым жоғары және жан басына шаққанда табысы аз елдерде айтарлықтай төмен.

Субурбандалу - қалалық агломерациялар қалыптастырудың нәтижесінде ірі қалалардың қала маңындағы аймағын өсу және даму процессі.
Контур урбандалу - урбанизацияға кері процесс.
Жалған урбандалу - қала халқының санының өсуі. Бірақ жұмыс орындары емес, үйсіз-күйсіздердің артуы.

Қазақстан халқының саны аумағының үлкендігіне сай келмейді. Халықты біркелкі қоныстандыру және үлкен аймақты игеру мүмкін емес. Сонымен бірге халықтың қоныстануына табиғат жағдайы қолайлы жерлердің тек 1 / 3 бөлігі ғана жарайды. Сондықтан да мемлекетті модернизациялау бағдарламасында негізгі рөлді халықты аумақтық ұйымдастыруға баса назар аударады. Оның дұрыс орындалуы халықтың еңбек әлеуетін тиімді пайдалануға мүмкіншілік береді. Халықты аумақтық ұйымдастыруға орналасу және қоныстану жатады.

Достарыңызбен бөлісу: