Бұл философиялық бағыттың аты «реализм» сөзінің қазіргі заманғы түсінігіне сәйкес келмейді. Ансельм Кентерберийский (1033-1109 жж.) осы бағыттың беделді мүшесі болды. Платон көзқарастарын дамытып, «әлемді ұйымдастырушы мәңгі идеялар, яғни нақты заттар әлемінен бөлектенген жалпы ұғымдар айрықша идеалдық әлемді құрайды» дегенді ұстанады. Пантеистік (грекше pan – бәрі, theos – құдай, демек бәрінде де құдай бар) көзқарастары үшін реалистерді шіркеу қолдамады. - Құдай дара тұлға есебінде өзі жасаған табиғат, материалдық және материалдық емес заттардан жоғары тұрады. Мұндай жағдайда жалпы түсініктер құдаймен бір сатыда тұрады, теңестіріледі деген пікірді желеу қылған шіркеу реалистерге қарсы шығады.
- Орта ғасырдың танымал философы Фома Аквинский шіркеу қолдаған реалистік бағыт өкілі болды. Ол Аристотельдің жеке мен жалпының арасындағы тығыз байланысты, жалпыны жекенің түрі деп түсінген идеяларын басшылыққа алды. Реалистер жалпы түсініктердің шынайы өмір сүретінін мойындай отырып, ол нақты (жеке) заттарда көрінісін табады деп пайымдайды.
Орта ғасырдың өзіндік ерекшелігі номиналистер мен реалистер арасында болған,
«жалпы және нақты түсініктер өмір сүре ме?» деген сұрақтың түсіндірмесі
төңірегінде жүздеген жылдарға созылған өткір күреспен байланысты.
Реалистер: «Ақиқат шындық болатын жеке заттар емес, санадан тысқары өмір
сүретін, одан және материалдық әлемнен тәуелсіз жалпы түсініктер», – дейді.
Достарыңызбен бөлісу: |