Бағдарлама. Оның негізгі белгілері жобалауға ұқсайды, мысалы, әрекеттің мақсаты мен принциптерін, нәтижеге жету үшін іс - әрекеттің белгілі бір алгоритммен орындалуы, ресурстары белгіленуі. Тәжірибе барысында белгілі болғандай, белгілі бір бағдарлама жобалау барысында іске асырыла алады немесе белгілі бір бағдарлама шағын жобалау қызметін қамтуы да мүмкін. Бірақ, бағдарламада маңызды болып табылатын алгоритмдеу жобалау үшін міндетті емес ӛйткені, онда түрлі тәуекелдердің болу мүмкіндігі ескеріледі.
Педагогикалық жобалаудың міндеттері: − жағдайды талдау: түрліше диагностикалау арқылы мәселенің пайда болуы мен сипаттамасын жасау;
− мәселені шешудің түрлі жолдарын қажетті ресурстары және жүзеге асыру мүмкіндіктерін бағалау тұрғысынан іздестіру;
− мақсатқа сай нәтиже беретін тиімді жолды таңдау және оны жобалық рәсімдеу;
− жобалауды тәжірибеде ұйымдастырудың тәсілдері мен оны жүзеге асырудың материалдық-техникалық, қаржылық, құқықтық-нормативтік шарттарын белгілеу;
Мәселені айқындау дегеннің ӛзі осы мақсатты кӛздейтін бұрыннан бар амалдардың белгілі бір себептермен нәтиже бермейтінін белгілеу немесе жаңа ситуация пайда болғанын мойындау. Жаңа ситуацияға сай ӛзгерістерді жүзеге асырудың мақсаты мен міндеттерін анықтау арқылы жобалаушы келесі кезеңге ӛтеді. Бұл кезеңде тӛмендегі жұмыстар орындалады: жағдайды талдау, шектеуліктерін белгілеу; талдау арқылы қалыптасқан жағдай мен күтілетін жағдай арасындағы қайшылықты белгілеу;
Жағдайды талдау үшін ең алдымен берілген жағдайды қарастыру аясын шектеп алу қажет, ол үшін мәселеге қатысы бар субъектілерді, қалыптасқан жағдай кімдер үшін қиындық тудырып отырғанын белгілеу, қиындықтың мәнісі неде екенін, оның пайда болуы мен тәжірибеден орын алу себептерін анықтау қажет. Талдау пәніне қарастырылатын педагогикалық жүйенің, ішкі сипаттамалары: құрылымы, қызметі, байланыстары, ішкі және сыртқы ортаға қатысты сипаттамалары жатады. Бұл жұмыстардың барлығы жобалау алды зерттеу кезеңін құрайды.
Жобалау барысында зерттеу әрекеттерінің жүргізілуі міндетті, ӛйткені, проблеманы айқындау және оны шешу жолдарын ұсыну үшін педагогикалық жүйеге қатысты ішкі және сыртқы орта жағдайларын, әлеуметтік топтар мүддесін, т.б. ескеру, жүйенің болашақ бейнесін тұтастық тұрғысынан қарастыру қажет.
Жобалауда түпкілікті нәтиженің параметрлері, жаңа сапалық белгілері әуелі оймен құрастырылып, бастапқы жағдайдағы мәселені белгілеу, оны шешу әдістерін айқындау мақсаты қойылады. Мәселені белгілеу барысында жоба мазмұнына қатысты оны бӛліктерге бӛліп те, тұтастық ретінде жинақтап та қарастыруға болады (Кесте 5). Жобаны құрастырудың жалпы логикасын тӛмендегідей кӛрсетуге болады:
Кесте 5 – Жоба құрастырудың жалпы логикасы
Осылайша, педагогикалық жүйені дамытудағы мәселені анықтау, мақсат қою, шешу жолдары мен құралдарын таңдау, жобалауды мазмұндық қамтамасыз ету шараларының жиынтығы жобалау қызметінің құрылымы мен алгоритмін қалыптастырады. Орындалатын іс-әрекеттер жүйесі жоғарыда берілген бӛлікте жобалау қызметін жүзеге асырудың логикалық жүйесін кӛрсетеді. Жобалау және жобаны жүзеге асыру ойлау әрекетінің екі бағытын кӛрсетеді, бірақ, оны басқарушы жобалау қызметінің тікелей орындалатын алгоритмін ғана емес, оны жүзеге асырудың логикасын ойша түрде кері қарай құрастыру арқылы түпкілікті нәтижені модельдеу, ол үшін жоспарланып отырған әдіс - тәсілдердің тиімділігін, ресурстарының жеткіліктілігін есептей алуы қажет.
Жобалауға қажетті ресурстардың анықталуы оның орындалу мүмкіндігін кӛрсетеді. Ресурс (франц. ressource – қосымша құрал), қаржылар, құндылықтар, мүмкіндіктер және бюджеттің кіріс бӛлігі. Ресурстар экономикалық (материалдық, қаржылық); әкімшілік (құқықтық, биліктік); психологиялық (интеллектуалдық, эмоционалдық, тұлғалық); табиғат (климаттық) және басқалар болып бӛлінеді. Белгілі бір әрекетті орындауда пайдалануға болатын нәрселердің барлығы да ресурстарға жатқызылады.
Педагогикалық жүйелерді басқарудағы жобалауға қажетті ресурстары қатарында білімдік, ақпараттық, материалдық-техникалық, қаржылық және адам ресурстары жатқызылады. Осыған сәйкес кез-келген деңгейдегі педагогикалық жүйе аталған ресурстардың біріне жауап беретін, басқаратын белгілі бір бӛлімшелер немесе бӛлімдерден құралады.
Қалыптасқан тәжірибеде жоғары оқу орнының проректорлары оқу және әдістеме жұмыстары, ғылыми - зерттеу жұмыстары, тәрбие беру және жастар ісі бағыттарындағы салалардың қызметі үшін, кадр бӛлімі профессорлық - оқытушылық құрамдағы, басқару - әкімшілік қызметкерлерден тұратын адам ресурстары үшін, есеп бӛлімі қаржылық-экономикалық ресурстар үшін, шаруашылық бӛлімі материалдық-техникалық ресурстар үшін жауап береді. Осыған ұқсас тәртіп мектептер мен орта кәсіби оқу орындарында да қалыптасып, мектеп директордың орынбасарларының, бӛлім басшыларының әрқайсысы жауап беретін салалары белгіленген. Олардың әрқайсысының құзырлылығы ӛз саласы үшін жауапкершілікпен ғана шектеледі, олар ӛз жоспарларына сәйкес ӛз ресурстарын дамыта отырып, бір-бірімен қатар, кӛлденең түрдегі қарым қатынаста қызмет етеді.
Бұл жағдайда жүйе басшысының (ректор, директор,
т.б.) міндеті–барлық бӛлімдердің ӛз бағытында қызмет етуіне қолайлы жағдайлар жасау. Сонымен қатар, ол ортақ мақсатты орындау қажет болғанда барлық құрылымдық бӛлімдердің қызметін бір - бірімен байланыстыру арқылы ұйымдастырады.
Педагогикалық жүйелерді басқарудың осы классикалық сипатында берілген ортақ мақсатты орындауға қажетті барлық ресурстарды жүйені басқарушы тікелей ӛзі ұйымдастырып, сала басшыларының атқаратын міндеттерін бӛліп береді, ресурстардың жұмсалуын ӛзі қадағалайды. Тӛмендегі 9-суретте осы жағдайдың кӛрінісі бейнеленген.
Сурет 9 – Педагогикалық жүйелерді басқарудың классикалық сипаты
Енді осы мәселеге басқарудағы жобалау қызметін ұйымдастыру тұрғысынан келетін болсақ, бұл құрылым ӛзінің мәні жағынан дәстүрді басқарудың құрылымдық– қызметтік иерархиясына қарама– қарсы тұрғанын кӛруге болады.
Тӛмендегі 10-суреттен кӛрініп тұрғандай, ресурстар легі жүйені басқарушының айналасына емес, нақты мақсатқа қарай бағытталып, сол нүктеге
шоғырландырылған. Бұдан жобалау қызметінің барлық ресурстар легі мен олардың қозғалыс бағыты күтілетін нәтиже – мақсатқа қатысты анықталатын басқарудың ерекше қызметі екенін анықтауға болады.
Осы ӛзгеріп отыратын мақсаттар нүктесі белгіленген мақсатты жүзеге асыруға барлық ресурстарды жоспарлы түрде белгілі бір тәртіппен жұмылдырылады. Жүйені басқаушының міндеті–мақсаттарды ұйым мүшелерімен бірге нақтылай отырып, оны жүзеге асыруға жүйенің барлық компоненттерін жұмылдыру, оларды ресурстармен жеткіліктілік және қажеттілік принциптері негізінде қамтамасыз ету.
Сурет 10 – Педагогикалық жүйелерді басқарудағы жобалау қызметі
Айта кету керек, басқару теориясы туралы еңбектердің кӛпшілігі классикалық басқару жағдайында түрлі ресурстармен қызмет ететін бӛлімдердің ӛзара қатынасы мәселесіне арналған, солай бола тұра, бүгінгі күні осы түрлі міндеттер атқаратын бӛлімдердің қызметін, ӛзара байланысын тиімді ұйымдастыру мәселесін шешу жолдары кӛптеген зерттеушілер үшін ӛзекті мәселе болып қалуда. Біздің ойымызша, аталған мәселені шешу жолдарының бірі – осы жобалау қызметін ұйымдастыру.
Жобалау арқылы педагогикалық жүйелерді дамыту іс -әрекеттері белгіленгеннен кейінгі мәселе–жобалау ресурстары мен оны ұйымдастыру. Оған жататындар:
− жобалау кезеңдерін анықтау (дайындық кезеңі, жүзеге асыруды бастау, жұмыс барысын бекіту, келісімдер жасау кезеңі, жобалау барысының кезеңдерін бақылау, қорытындылау, т.б.);
− жалпы кететін уақытты бағалау;
− адамдарды жұмыспен қамтамасыз ету;
− жұмыс кестелерін жасау;
− тәуекелді жоспарлау мен резервтерін даярлау.
Тәжірибе кӛрсетіп отырғандай, материалдық және қаржылық ресурстар қаншалықты маңызды болғанымен, ең басты ресурстар адамдар және оларды ұйымдастыру болады. Жобалау қызметін ұйымдастыру, оны жүзеге асыру адамдар тобын, шағын топтарды–командаларды құру арқылы ғана орындалады. К. Фоппель «Команда. Кеңес беру және ұйымдардағы тренингтер» еңбегінде команда туралы «ортақ міндеттерді шешетін және ӛзара бірін бірі толықтыратын сапалар мен қасиеттерге ие пікірлес адамдардың шағын тобы. Олар ӛздері жауап беретін жұмыстарының мақсаты мен стратегияларын ӛздері бірлесіп құрастырады» деп анықтаған.
Командалардың ӛзге адамдар тобынан айырмашылығын тӛмендегідей кӛрсетуге болады:
− олар келісіп істеуді және басқаруды қажет ететін нақты мақсатты шешу үшін құрылады;
− олар қажет жағдайда жеңіске жету үшін құрылады;
− команда мүшелерінің қызметі ӛзара алдын ала бӛлінеді;
− шағын топтар құрамы негізінен уақытша сипатта болады;
− қандай басқару стилі болса да шағын топтар иерархиялық құрылымда болады.
Осылайша, бір жағынан, жобалау қызметі басқарудың құралы болады, келесі жағынан, жобалаудың ӛзі басқаруды қажет етеді. Осы тұрғыда жобалаудағы ұйымдастырушылар немесе басқарушылардың құзыреттілігі туралы мәселе пайда болады.
Білім берудің жаңа нәтижелерін қамтамасыз ететін педагогикалық жүйелерді басқарудың аталған мәселелерін шешу оның құрылымдары мен компоненттерін қамтитын ұйымдастырушылық ӛзгерістер жүргізуді қажет етеді. Бұл ӛзгерістер мәні белгілі бір жүйені күтілетін жүйеге сәйкестендіру үшін: 1) іс жүзіндегі жүйенің белгілі бір қызметін ӛзгерту; 2) оны күтілетін жүйе деңгейіне жеткізетін жаңа сипатты жүйе құрастыру; 3) іс жүзіндегі жүйеден күтілетін жүйеге ӛту үдерісін жоспарлау; 4) шешімді жүзеге асыру - логикасында жүзеге асырылады.
Жаңа қоғамда адамның ӛз әрекетін ұйымдастыра алуы оның табысты ӛмір сүруіне қажетті ӛзіндік ресурсы болып саналады, ол дамыған сайын адамның тәжірибесіне еніп, ӛзін - ӛзі сарқылмас капиталға айналдыратын ӛмірдің басты мазмұнына айналады. Сондықтан, субъектінің ӛзіндік әрекетін ұйымдастыра білу, оның ӛздігінен білім алуына мүмкіндік туғызу жобалаушылық құзыреттіліктерді дамытуды қажет етеді.