Қазiргi
кездегi
клиникалы-иммунологиялық
зерттеулердiң
тәжiрибесiнде талдаудың негiзгi объектiсi - қан және оның жасушалық
компонентi, қан сарысуы болып табылады.
Зерттеуге шынтақ венасынан қанды екi пробиркаға алады. Таза, құрғақ
шыны пробиркасына қанды құйған кезде, ол тез ұйып қалады. Осы
пробиркада алынған қан түйiршiкке, ондағы формалық элементтермен
(жасушалармен) бiрге және құрамында бiзге керек молекулалары бар мөлдiр
қансарысуына бөлiнедi. Басқа пробиркаға алдын ала қанның ұюын тежейтiн
және бiзге қажеттi қан жасушаларын плазмада суспензия ретiнде сақтайтын,
арнайы зат – антикоагулянтты қосады.
Қорғаныс молекулалары және жасушалары тек қанда ғана болмайды.
Егер шырышты қабаттың жергiлiктi қорғаныс жағдайын анықтау қажет
болса, онда зерттеуге мұрын-жұтқыншақ шырышы, немесе сiлекейi, немесе
көз жас сұйықтығы алынады (11 және 12 кестелер). Егер науқастың жүйке
жүйесiне көңiл бөлсек, онда зерттеуге ми-жұлын сұйықтығын (ликвор)
алады, ол үшiн жұлынның пункциясын жасайды.
Достарыңызбен бөлісу: