Оқулық o p s 3 философия негіздері
өзінің өткінші өмірін бойындағы тұкым қуалаушылыкпен сакталып
|
| өзінің өткінші өмірін бойындағы тұкым қуалаушылыкпен сакталып
келген биопсихикалык инстинкттер, «таңьшған» максаттармен басып тасталатындай әлеуметтік-саяси-окшауланған социумда өткізетін болса, бүл өмір трагедиялығымен, драмалығьмен де сипатталады. Өмірдің мэнін жоғалту, боска өткізген өмір, болмыстың жалғандығы - мұның бэрі накты индивид экологиясындағы апатка айналады. Әлеуметтік болмыс, элеуметтік философтардың ұғымында мәдени- өркениеттік эрекеттің объективті-жалпы үдерісі ретінде, индивидтің өмірқамы үдерісі ретінде көрінеді. Бұл сананың коғамдык формалары болмысының күрделі ұйымдаскан үдерісі жэне индивид санасының интеллектуалды-адамгершілік бағдардағы накты формасы ретіндегі руханикалык болмысының стихиясы мен онтологиясы. Осылайша, әлемдегі адам болмысы мэңгілік пен өткіншіліктің, шексіздік пен шектіліктің, тұрактылык пен өзгермеліліктің, субстанционалды аныктық пен бос белгісіздіктің, мэнділік пен тіршіліктін жэне т.т. аракатынастарымен сипатталады. Бұл бинарлык стратегияны онан эрі жалғастыруға да болады, бірак мына нәрсе маңызды: адам бұл дүниеге келгеннен кейін ондағы өзінің қатысын аңғарып, үнемі әлем болмысының мэні туралы жэне ондағы өз катысу- болмысының мэні туралы ойланумен болады. Егер шығыс адамы бір кездегі өзінің әлемдегі катысының бір сэттілігін, кысқалығын, өзінің жеткіліксіздігі мен жалғыздығын мойындап, әлемдегі болмыстың жаңғыру айналымына назар аударса, ал батыс адамы өз болмысы мәселесін шешудің карама-кайшылықты жолынан өтті: космоцентризм - теоцентризм - антицентризм жэне казіргі кезеңде элемдегі болмыс технократиялык бағдардағы позиция жолына түсті. жүктеу/скачать Достарыңызбен бөлісу:
|