мектептің философтары пікірінше, қазіргі онтологияда «болмыс» үғымы төрт негізгі форманы кзмтиды. Заттар мен табиғи үдерістер болмысы жэне адамданған табиғат, мәдениеттің артефактылары, адам болмысы, 118
рухани болмыс, элеуметтік болмыс. Затгар мен табиғи үдерістер болмысы ғарыш пен жердің, табиғилықтың күрделі жуйесі ретінде көрінеді. Бұл болмыс - бастапкы жэне адам болмысының тарихи алғашкы негізі. Философиялык түрғыдан алғанда табиғи әлем объективті, зандылыкты, кажетті, адам санасынан тэуелсіз, бүтіндей алғанда ғарыш - мәңгі, шексіз, ал жекелеген қүрамдастар - шектеулі, өткінші. Табиғат пен ғарыш әлемі субстанционалды. Барлығының негізі - материя. Материя атрибутивті: қозғалыс, даму, өзгеріс, мэңгілік, шексіздік, таусылмастык, объективтілік жэне т.б. Материя диалектикалық-материалистік тұрғыдан алғанда, объективті нақты жэне түрі жағынан алғанда (затгай, энергиялык т.б.) сапалык-сандық алуан түрлі, өзініқ акциденциалдық-функционалдык көрінісінде таусылмайды. Ол жалпы универсум, онда танымдык- зертгеушілік тұрғыдан үш деңгейді айкындауға болады: мега элем, макроәлем және микроәлем. Олардың арасындағы айқын шекараны ғылым элі күнге дейін қоя алған жок. Материяның күрделі кұрылым екендігі айдан анық. Органикалык емес материалдық жүйе субэлементарлы (элементарлык бөлшектер мен өзгерістер), атомдык ядролар, атомдар, молекулалар, макроскопиялық денелер, геологиялык түзілімдерден кұралады. Бұл кұрамдастарды ғылымның эр түрлі
