(айкындык, койылған максаттың аныктылығы, жүйелі, ретті, логикалык түрде негізделген мазмұндау) ойлап табылып, жасалынды. Жинакталған материалды логика ережелеріне сәйкес жүйелі, реттелген, катан негізделген және логикалык дөйектілікпен мазмұндаудың сипатына карай пайымдау үдерісінің өзі, акыры соңында, біткен нәтиже түрінде көрінеді. Онда ой логикалык зандарға негізделген, категориалды және аякталған түрінде көзге түседі. Философияның дамуы барысында ғылымдар қалыптасып, ал философияның өзі міндетін аткару барысында әлемді ғылыми-рационалдык тұрғыда түсіндіруге карай ойыса бастады. XX ғасырда философия, Хайдеггердің айтуынша, аткарушы сипатка ие бола бастады жэне оның соңы әлемдік өркениеттің басталуын білдіреді. Окшауланудың күшеюі, унификация және өзіндік бірегейліктің жойылуы, адам үшін аса маңызды дәстүрлердің барынша құнсыздануы, сұхбаттың мәнін жоғалтуы жалғыздык көңіл-күйді күшейте түсті. Енді коммуникация емес, үндемеу маңыздырак. Бір нэрсе туралы айту, оны вербалды түрде бейнелеу маңызды емес. Үндемеу маңызды жағдай. Ол өткінші, ондағы ең бастысы - белгісіздік. Бірак онда Бірнэрсе бар жэне бүл барлык сөздерден маңыздырак. Жэне бүл «осы-болмыс» такырыбының уникалдылығы мен сөзбен жеткіліксіздігін, өзектілігі мен маңыздылыгын алғаш корсете отырып, Хайдеггер Болмыстың күрамдас қүрылымы маңыздылыгына көңіл аударады. Болмыс тақырыбын қайта түсіндіру жэне «несібе ретіндегі Болмысты» өзектілендірудегі «осы- болмыстың» өзінен келіп шығатын оның терең құрылымдарына назар
