өмірімізде кажеттіліктерімізді өтейтін заттар өнердің шыңына дейін көтерілуі мүмкін. Қолданбалы өнер өзінің табиғаты жағынан ұлтжанды, ол халыктың әдет-ғұрпынан, салт-дэстүрінен, наным-сенімдерінен туындап, оның өндірістік эрекетіне, тұрмысына жакын болады. Қолданбалы өнердің туындылары өзінің кайталанбас индивидуалдылығьшен ерекше көзге түседі. Бұл оны жаратушы - суретшінің, қолөнершінің бүкіл тұлғасы мен талантын сактап калатын уникалды туындьшар. Жаңа заманда өндірістің дамуы заводтык тэсілдің енуіне орай туындаган жаратушының индивидуалдылығының белгісін өшіре бастады. Бірақ өнеркәсіпке суретшінің келуімен дизайн дамуы басталды. Сәулет өнері (архитектура). Адам еңбек кұралын даярлауды үйренгеннен кейін, енді оның тұрағы үңгір немесе ұя емес, эстетикалык кейіпке келген максатты кұрылыс болды. Құрылыс сәулет өнеріне айналды. Архитектура (грекше architektoh - кұрылысшы) - адамның тұрғын үйге жэне коғамдык орынға деген кажеттілігін өтеуге негізделген ғимараттар мен құрылыстарды салу барысында нактылыктың сұлулык заңы бойынша калыптасуы. Сэулет өнері табиғаттан бөлек, стихиялык ортаға карсы тұратын жэне адамдарға өздерінің материалдык жэне рухани кажеттіліктеріне орай адамдарға кеңістікті пайдалануға мүмкіндік беретін туйық утилитарлы- көркем игерілген элем. М.В.Ломоносов бұл өнердің ерекшелігін анықтай отырып ,былай деп жазды: “Сәулет өнері күш-жігерін жинактап, зэулім ағаштар мен зіл-батпан тастарды бағындыра отырып, мекен етуге колайлы, көз тоймайтын әдемі, узак уакьпка шыдайтын берік
