ғимараттар соғады” (Шығ. тол. жин.,- Л.,1959,т.8, - 808 б.). Сәулет өнерінің арқасында “екінші табиғаттың” кұрамдас бөлігі - адам еңбегінің аркасында дүниеге келген жэне оның өмірі мен әрекеті сонда өтетін материалдық орта пайда болады. Живопись (сұңғат өнері). Живопись өнердің ең ежелгі түрлерінің біріне жатады. Живопись өзінің қазіргі түсінігінде жазудың бір түрі ретінде қарастырылады. Өзінің не істегенін жазуға талпыну, графикалык түрде көрсетуге ұмтылу адамға әуел бастан-ак тән. Алғашкы кауымдык адамның жартаска салған суреттері осыны дэлелдейді. “Живописьті өз 299
ерекшелігінде ұғыну үшін, біз оның ең маңызды элементі - түсті назарға алуымыз керек. Живопись түсті жазу немесе жазу мен түстің синтезі болып табылады. Живописьтің толык аныктамасын алу үшін түс пен жазуға сызыкты (линияны) косуымыз керек: живопись - сызуы бар түсті жазу. Осылайша жазу, түс жэне сызу жинакталып живописьтің мэнін кұрайды” (Нүржанов Б.Ғ. Культурология: курс лекции. 77-бет.).Түсті, суретті, коммуникацияны, бояуды пайдалана отырып живопись табиғаттың, адамның өмірі мен әлеуметтік процестер туралы кең көзкарасты білдіріп, нактылыктың колоритгі байлығын, оның кеңістіктілігі мен материалистілігін бейнелейді. Материалдардың (түс пен сызу) белгілі бір бояупш пигменттерді таңдау нэтижесінде олардың қолдану техникасының жэне оларды байланыстырупшларының (май, желім т.б) жиынтығы живопистің эртүрлілігін тудырады: майлы живопись, сылақтағы живопись (фреска) жэне т.б. Көрерменге терең эмоциялык эсерін тигізетін живопистегі жанрлар (тарихи, тұрмыстык,
