іздеу, онтологиялык сүрақтарға жауап табу әлемдегі адам болмысының мынадай көзкарасына сэйкес келеді: 1. Әлемнің физикалык-объективті, табиғи негізі атомдык бірліктер болып табылады, демек, адам заттар әлемінде өмір сүреді, ал заттар элемі объективті-дербес болмыс ретінде немесе белгілі бір материалды субстанцияның айналған түрі ретінде түсіндіріледі. 2. Адам болмысы табиғи әлемге қатысты алғанда екінші маңызды немесе Абсолютті Рухтың бөтен болмысы ретінде түсіндіріледі. 3. Адам болмысының өзі табиғи, денеге тэн болмыс ретінде де және рухани болмыс ретінде де ұғынылуы мүмкін. Мұның үстіне неміс философтары индивидуалданған сана болмысын ғана емес, объективтендірілген идеалдылык болмысын да негіздеді. Бүл жағдайда индивидуалданған сана болмысын философ өз жаратылысында идеалды, категориалды деп негіздейді. Ол тек сезімдердің, көңіл-күйлердін ағымы ғана емес, белгілі бір реттілікпен, байланыстылықпен, тұрактьшык жэне жалпылыкпен сипатталатын идеялардың жэне кұндылыктардың жиынтығы ретінде де өмір сүреді. Неміс философы индивидуалданған сана болмысының уникалдылығы (кайталанбас ерекшелігі) жэне оның адамзат өмірінің өзге формалары алдындағы басымдылығы сиякты сипаттамасына баса назар аударады. Неміс философиясының үлкен жетістіктерінің бірі болмыстың орнын объективтенген руханилык түрінде де жэне оның сырткы формалары мен материалданған түрін де ашып көрсетті.
