концепцияларда сипаттауы олардың өмір сүруінің, өзара байланысы мен дамуының күрделі табиғаты туралы ойды туғызады. Дамудың диалектикалык концепциясы - универсумды пайымдаудың мүмкін болатын бір ғана позициясын ұстанатын тек философиялык парадигма ғана, ал эр түрлі жаратылыстанымдык-ғылыми концепциялар элемнің эр түрлі кұрамдастары туралы біздің көзқарасымызды тек кана кеңейте алады, мұның бэрі элемнің бірбеткей иерархиясы түрғысындағы салыстырмалы түрдегі білім ғана. Методологтар үдерістер мен сапалык жағдайлар туралы дәстүрлі классикалык білімді хаостык үдерістер туралы казіргі классикалык емес көзқарастармен толыктыру керек деп санайды, бұл, алайда, әлемнін ұйымдасуы мен күрылымының бүтіндей алғанда сөзбен айтып жеткізгісіз вербалдык тұргадағы күрделілігін көрсетеді. Қазіргі синергетика - хаосомды әлемнің дамуы туралы білімнің аз ғана бөлігі. Адам болмысы - болмыстың екінші формасы ретінде әлемдегі тікелей біздің материалдық-тәндік-организмдік жэне психиялык дүниемізге катысты. Дене ретінде адам өзінің табиғи саласына оның күрамдас бөлігі ретінде енгізілген. Оның физикалык-химиялык күрамы тірі жэне өлі табиғаттың өнімі, табиғи бүтіндіктің циклдік даму заңына бағынатын нактылы-актуалды тірі үйлесімі. Накты дене ретінде біз өз болмысымызда үнемі гомеостаз ретінде көрінеміз, туылғаннан бастап біздің болмысымыз Ешнәрсеге (Ничто) - барлык тірі жанның табиғи өліміне бағытгалған нәзік, тірі бүтіндік ғана. Сондыктан да накты 119
денедегі нәзік өмір ағымы шексіз ғарыштағы бір сәт, мезет кана. Накты денедегі өмір уникалды, кайталанбайды, түлғалык-индивидуалды жэне