рационалды теориясының негізін калады. Жэне бұл концепция, ең алдымен мәдениет типологиясы (өркениет) гұрғысынан кызык. Бұл концепция оның "Әлеуметтік жэне мэдени динамика", "Біздің дэуірдің дағдарысы" деген еңбектерінде айкын сипатталып, онда батыстык мәдениеттің дағдарыстык дхуалын суреттейді. Оның пікірінше "казіргі дағдарыс экстраординарлык сипатка ие. Бұл тек экономикалык немесе саяси олкылыктар емес, дағдарыс бүкіл батыстық мәдениет пен қоғамды, оның барлык басты институттарын бір мезгілде камтып отыр. Бұл өнер мен ғылымның, философия мен діннің, кұкык пен моральдың, өмір тэртібі мен әдеттердің дағдарысы. Бұл - неке мен отбасы формаларына дейінгі элеуметтік, саяси жэне экономикалық ұйымдардың формаларының дағдарысы... бүл - батыстык когамга тэн ойлау тіэртібі мен жүріс-түрыс калпының, бүкіл өмірдің дағдарысы. Егер дэлірек айтсак бұл дағдарыс соңга төрт жүз жылғы батыстық мәдениет пен коғамның негізін күрайтын формалардың күйреуімен сипатталады". М.Вебермен келісе отырып ол "мәдениет бір- бірімен ешкандай байланыссыз, катар өмір сүретін алуан түрлі кұбылыстардың жиынтығы ғана емес, бүкіл кұрамдас бөліктерінің өн бойы жалғыз негіз кұраушы принциппен камтьшған жэне жалғыз эрі басты кұндылыкты білдіретін тұтастык немесе индивидуалдық болып табылады. Дәл осы кұндылык барлык мәдениеттің негізі жэне ірге тасы кызметін аткарады", - деп есептейді. Сондыктан кұрамдас кұндьшыктың біреуі өзгерген жағдайда, калган өзгелері де осындай өзгерістерге ұшырайды. Мәдени типтердіц кұндылыктары катарына ғалым мыналарды жаткызады: өнер мен гылымның, философия мен діннің,
