372
ғылыми дәстүрдің өмір сүруін қамтамасыз ететін сенімдер, құндылықтар
және техникалық дәстүрлердің жиынтығы мағынасын білдіреді. Оның
қалыптасуы – ғылымның жетілгенінің белгісі.
ПАРАДОКС
— қарама–қайшылық.
ПАРАСАТ
(орысш. - разум) — диалектикалық ойлау, рационалдық
танымның жоғары формасы, оған ең алдымен абстракцияларды жасампаздық
сипаттау және ойлаудың өзіндік табиғаты мен бітімін саналы түрде зерттеу
тән (өзіндік рефлексия).
ПАРДЖАНЬЯ
(миф) — жаңбыр, найзағай құдайы; Адиттердің біреуі.
ПАССИОНАРЛЫҚ
(латынш. – құштарлық, сезімдік) — қимыл-әрекет, іс-
әрекетті аңсаған құштарлық, жекелеген адамдарда да, топтарда да болуы
мүмкін шектен тыс күш–қуатқа қабілеттілік.
Л.Гумилев
тің (1912-1992)
пікірінше, «түрлік нормадан ауытқу, бірақ бұл патологиялық емес», яғни
энергияның ерекше бір түрі.
ПАТРИСТИКА
(лат. т. ауд. - «падре/әкей») — III-VI ғ.ғ, шіркеу әкейлерінің
діни-философиялық ілімдері немесе ертедегі христиан құдай сөзін
сөйлеушілердің жалпы атауы.
Өкілдері:
Климент Александрийский,
Амворсий, Майландский (340-397ж.ж.), Августин Блаженный (III-VIғ.ғ.) т.б.
III-IVғ.ғ. жүйеленген бұл діни ілімде алғашқыда Христостың табиғаты
туралы пікірлер (құдайлық немесе адамдық табиғаты туралы), ал 323ж.
император Ұлы Константин христиандықты мемлекеттік дін ретінде
қабылдағаннан кейін, саяси-шіркеулік мәселелер – алдыңғы қатарға шығып,
шіркеу әкейлерінің көзқарастарында өз көріністерін тапты.
ПЕРСОНАЛИЗМ
— қазіргі философияның философиялық антропология
мен экзистенциализмге жақын бағыты және
Достарыңызбен бөлісу: 
