. Қайта өрлеу кезеңіндегі педагогикалық ойлардың ғұлама өкілдері – педагог ойшылдар, испан философы, психолог, педагог, оқыту үдерісінің мәселелерін ойлап табушы – Х.Л. Вивес (1492- 1540), неміс педагогы, классикалық гимназияның негізін қалаушы – И. Штурм (1507-1587), италияндық философ, саяси қайраткер, балаларды тәрбиелеуге баса назар аударған, оқытуда көрнекілік әдісін қолдануды ұсынған – Т. Кампанелла (1568- 1639), француз философы, ойшыл, тәжірибені оқыту құралы ретінде насихаттаушы – М. Монтень (1533-1592), голландиялық ойшыл, адамгершіліктің критерийі еңбекке деген қатынас дегенді айтқан – Э. Роттердамский (1466-1536) және т.б.
Бесінші кезең педагогиканың жеке ғылыми теория ретінде қалыптасуы. Бұл чех педагогы Ян Амос Коменскийдің атымен байланысты. «Ұлы дидактика» кітабында (1628 ж.) Я.А. Коменский педагогикалық білімге ғылыми негіз салуға тырысты. Коменскийдің еңбегі педагогиканы ғылым ретінде жүйелеудің жолын тапқан алғашқы жетекші оқулықтардың бірі болды [8]. Бірақ онда ғылыми және оқу пәндерінің арасындағы нақты айырмашылықтар болмады. Ол келесі факторлармен түсіндіріледі: біріншіден, ғылыммен жинақталған білім жеткілікті түрде кең болмады және бір кітапта жазылды; екіншіден, ғылым әлі де педагогиканың мәселелерін, оқушылардың жас ерекшеліктерін есепке алып білім берудің түрі мен формаларын
