Бұлшықеттер зақымдалуымен жүретін негізгі аурулар
Миопатия
Миопатия
–
бұлшықет
талшықтарының
жиырылғыштық
қабілеттілігінің бұзылысымен негізделетін және бұлшықет әлсіздігімен,
активті қозғалыс көлемінің азаюымен, тонусының
төмендеуімен,
атрофиямен,
кейде
псевдогипертрофиямен
көрінетін
бұлшықеттер
жүйесінің (негізі қаңқа бұлшықеттері) ауруларының гетерогенді тобының
жалпы атауы. Біріншілік (бұлшықеттік дистрофия) және екіншілік
(қабынулық, токсикалық, метаболиттік және т.б.) миопатияны ажыратады.
167
Бұлшықет
дистрофиясы
–
бұлшықет
талшықтарының
деструкциясымен шақырылған өршімелі бұлшықет әлсіздігімен
сипатталатын тұқымқуалайтын миопатия. Бұлшықет тінінің жаңаруы
аса бұзылады. Дюшенн ауруы және оған ұқсас ауруларда дистрофин
синтезінің бұзылысы цитоқаңқаның жасушааралық матрикспен
байланысының бұзылысына алып келеді. Бұлшықет талшықтары
құрылымдық бүтіндігінен айырылады және жойылады, бұлшықет
тініне май ауысады.
Қабынулық миопатия тобына мына аурулар жатады.
-
Инфекциялық этологиялы аурулар:
-
бактериялық (стрептококтік некротикалық миозит, газдық
гангрена);
-
вирустық (грипп, қызамық, энтеровирусты инфекция, АИВ-
инфекция);
-
паразитарлы (токсоплазмоз, цистицеркоз, трихинеллез);
-
спирохетозды (Лайм ауруы).
-
Идиопатиялық аутоиммунды аурулар (дермато- және полимиозит,
ЖҚЖ, ювенильді полиартрит және т.б.)
•
Дәрілік миопатия әртүрлі дәрі-дәрмектерді қолданған кезде пайда
болады: циметидин, пеницилламин, прокаинамид (новокаинамид),
хлорохин, колхицин, циклоспорин, глюкокортикоидтар, пропранолол
және т.б.
Миотония
Миотония – бұлшықеттер жиырылған кейін бірнеше секундқа
созылған тоникалық ригидтілік пайда болатын жағдай. Миотония
миотоникалық дистрофияға, туа пайда болған миотонияға (Томсен ауруы),
сонымен қатар салқындату кезінде бұлшықет ригидтілігі дамитын туа
біткен парамиотонияға тән.
Миастения
Миастения – жүйке-бұлшық еттік байланыс зақымдалуымен
негізделетін, бұлшық ет әлсіздігінің артуы және қаңқа бұлшық еттерінің
патологиялық қажуымен сипатталатын ауру. Миастения негізінде көбіне
иммунды
зақымдалулар
жатады
(жүйке-бұлшық
ет
синапстың
постсинаптикалық
мембранасының
ацетилхолиндік
рецепторларына
антидене қалыптасуы). Миастения балаларда кез келген жаста туындайды
және птозбен, көзге қос көрінуімен, бульбарлы симптомдармен, бұлшық
еттер әлсіздігінің артуымен көрінеді.
•
Неонатальды миастения сәбилер өмірінің 2 айына дейін
миастениямен
ауыратын
анасынан
ұрыққа
трансплацентарлы
антиденелердің пассивті тасымалы нәтижесінде дамиды.
•
Туа пайда болған миастения – птозбен, сыртқы офтальмоплегиямен,
жоғары шаршағыштықпен сипаталатын ауру. Бұл ауру жүйке-бұлшық
168
ет синапсының генетикалық дефектісімен негізделіп холинэстераза
ингибиторларына тұрақтылық дамуын тудырады. Ауру құрсақ ішінде,
нәресте кезеңінде немесе өмірінің алғашқы жылдрында дамуы
мүмкін.
Достарыңызбен бөлісу: |