155
Сәруардың ішкі жан дүниесіндегі арпалысты көрсетедіде, мәтінде әрі
когезиялық, әрі актуалдау қызметін атқарады.
Қазақ тілін еркін білетін, қазақ мінезі мен өмірін жасынан таныған патша
офицерінің екіжүзділігі, ұлыорыстық шовинизмі, жергілікті халыққа
қатыгездігі мен астамшыл пиғылы оның іс-әрекетімен қатар, сөзінен де көрініп
отырады. Крейгельдің ойында Сәруар –
«елпілдек баранчук, бұратана
баранчук, әліппені жөндеп танымай жатып осқырынып отырған баранчук,
бала, казачонок, жаман бала»,
яғни оны өзімен тең санауға тұрмайды, ол тек
Иноземцевті құтқару үшін ғана керек. Сәруар ол үшін өзі жек көретін тұтас бір
халықтың шынайы өкілі Төреханға әсер ету тетігі ғана. Алайда дәл осының өзі
Сәруардың өзгеруіне, моральдық тұрғыда өсуіне түрткі болғанын қаламгер
нанымды вербалдайды.
Прецедентті айтылымның келесі өзектенуі Крейгельдің сөзінде:
Достарыңызбен бөлісу: 
