Зертханалық жануарларды жҧқтыру тәсілдері

48 
сағаттық агарда немесе сҧйық ортада ӛсірілген таза ӛсіндіні 
пайдаланады. Патологиялық материалдарды (органдардың ҧлпалары, 
ірің, қан, т.б) алдын ала физиологиялық ерітінді қосып, езіп алады. 
Жҧқтырардан бҧрын жануарларды бекітеді. Теңіз шошқаларын кӛмекші 
жоғары қаратып сол қолымен мойнынан, ал оң қолымен артқы аяғынан 
ҧстап тҧрады. Тышқандардың қҧйрығын бір қолмен, екінші қолмен 
желкесінің терісінен тартып, шалқайтады да, басын тӛмен тҥсіреді. Егеу 
қҧйрықты желкесінің терісінен қысқышпен қысып, ҥстелдің бетіне 
басады да, екінші қолмен қҧйрығынан ҧстап, ыңғайландырып ҧстайды. 
Жҧқтыруға алынған саймандар міндетті тҥрде стерильді болуы тиіс. 
Скарификация
– скальпель кӛмегімен терінің бетін кішкене кесіп, 
сол жерге зерттеуге алынған материалды немесе бактерия ӛсіндісін 
салып, қатты шӛткемен ысқылайды. Ол жердің жҥнін алдын ала қырқып, 
спиртпен ӛңдейді. 
Тері ішіне жұқтыру
– сол қолдың саусақтарымен теріні тартқан 
кезде пайда болған қатпарға иненің ҧшын кіргізіп, материалды енгізеді. 
Материалдың мӛлшері 0,2 мл-ден аспау керек. Дҧрыс енгізілген 
жағдайда сол жерде бҧршақтың кӛлеміндей тҥйін пайда болады (17-
сурет).

Тері астына жұқтыру
– сол 
қолмен теріні тартып, пайда болған 
«қалташаға» 
инені 
енгізіп, 
шприцтегі материалды жібереді 
(18-сурет). Қоянға арқа жанына 
қарай, 
тышқандар 
мен 
егеуқҧйрықтардың 
қҧйрығының 
тҥбіне егеді. Егу дозасы тышқанға 
– 1 мл, егеуқҧйрық пен теңіз 
шошқасына – 10 мл, қоянға – 20-25 
мл.

Қан тамырға жұқтыру
– 
материалды 
қояндардың 
қҧлағының 
шеткі 
тамырына, 
тышқандар мен егеуқҧйрықтардың 
қҧйрық 
тамырына 
енгізеді. 
Жҧқтыратын жердің тамырлары 
қанға толуы ҥшін ксилолға немесе 
жылы суға батырылған тампонмен 
сҥртеді (19-сурет). 
Бұлшық 
етке 
жұқтыру 
– 
жамбасының ішкі жағына, ал 
кҧстардың кӛкірек бҧлшық етіне 
жасалады. 
Материалды 
енгізу 
мӛлшері тышқанға – 0,5 мл, теңіз
шошқасы мен егеуқҧйрыққа – 3-5 
 

жүктеу/скачать 5,08 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: