36
Ол уақиғаларды бізге тура жеткізбейді, оны біз көзімізбен көре алмаймыз. Ол
жөнінде тек біз информатор арқылы біле аламыз. Яғни оқиға туралы ақпарат
информатор санасындағы ой-пікір арқылы білім ретінде келесі ұрпаққа жетеді.
Тарихи факт келер ұрпаққа жету үшін әдейі аңыз немесе хикаят түрінде
жасалады. Сондықтан олар қалдыққа қарағанда субъективті.
ХІХ ғасырдағы неміс тарихшысы, элиннизм тарихы туралы үш томдық кітап
жазған,
Иоганн
Густав
БернхардДройзен
Берлин,
Киль,
Йен
университеттерінің профессоры (1808) тарихи деректерді топтаудың үлгісін
ұсынды. Ол барлық деректерді
тарихтың қалдықтары
(барлық ғылымның
қалдықтары, қолөнердің, көркем өнердің қалдықтары, тіл, салт-сана, жора-
жосын, хаттама, іс қағаздары т.б. сол сияқты құжаттар) және
тарихи
әңгімелер
(өлеңдер, әңгімелер, аңыздар, анекдоттар, мақал-мәтелдер, қанатты
сөздер) екі топқа бөлді.Тарихи деректерді бұлайша топтау ғалымдардың
жинақталған матералдарды ретке келтірудегі алғашқы талпынысы еді.
Тарихи деректерді топтау дегеніміз деректің мәнді бір ішкі белгілеріне
көңіл аудара отырып, олардың әр текті жиынтығын бір текті топтарға
бөлу.
Деректерді топтау барысында оның өзіне тән белгілеріне көңіл аударатынымыз
белгілі. Оны ғылымда критерий немесе белгілі бір деректі екіншісінен
айыратын негізгі белгісі деп атайды.Жоғарыда айтқанымыздай тарихи деректер
әрқилы. Сондықтан оларды ерекше белгілеріне қарап
Достарыңызбен бөлісу: