Тақырыбы: ЖОҒАРЫ МЕКТЕП ОҚЫТУШЫСЫНЫҢ к о м м у н и к а т и в т п с Бипктипп
Жоспары
1. Қарым-қатынас туралы түсінік. Қарым-қатынастағы тіпдің
қы зм еті
жэне сөилеу мәдениеті
2. Педагогикалық қарым-қатынас мазмұны мен құрылымы
3. Педагоги кал ық қарым-қатынастағы тыңдау
4. Педагогикалық қарым-қатынас стилдері
Қарым-қатынас туралы түсінік. Қарым-қатынастағы тілдіц қызметі және сөйлеу мәдениеті. Психология ғылымыңдағы негізгі
терең де, мәнді, мазмұнды эрі магыналы ұгымдардың бірі - қарым-
қатынас. Қарым-қатынассыз жеке адамды түсіну оның дамып-
жетілуін талдап, білу мүмкін емес.
Қарым-қатынас ұғымы
адамдардың
бір-бірінен
күрделі,
көптеген түрлі
жақындасу
процестерін көрсетіп, олардың бірігіп жасайтын іс-әрекеттерінің
қажеттіліктерін орындау үшін қолданылады. Дәл осы қарым-қатынас
кезінде адамдар бірінен-бірі өзара керекті мәлімет, ақпараттар ала
алады, бірін-бірі дұрыс қабылдап, түсініп,бірігіп қызмет атқару үшін
бәріне бірдей жоспар құрады. Қарым-қатынас жасаудың адам
өміріндегі қоғамдық, элеуметгік және психологиялық негізі, ең
алдымен,
адамның
күңцелікті
тіршілік
қажеттіліктерін
қанағаттандыру мақсатымен байланысты.
JI.С .Выготский, Б.Н. Ананьев еңбектерінде қарым-қатынас -
өмір әрекетінің бір формасы, адам дамуының элеуметтік жағдайы,
жеке
адамның
қалыптасуының түрткісі
деп
қарастырылган.
А.В.Петровский бойынша:
«Қарым-қатынас біріккен іс-әрекет
тугызатын, адамдар арасындагы қатынасты дамытатын көп жоспарлы
үрдіс». С.Елеусізова қарым-қатынас орнатудың екі бөлшектен
түратынын ажыратып көрсеткен. Оның бірі — адамның ішкі дүниесіне
қатысты қасиетгері, ойлауы мен саналы әрекеті. Ал, келесі бөлшегі —
адамның жүріс-тұрысы мен өзгелермен тілдесіп, бірлесіп эрекет
істейтін қатынас сипатгарын білдіреді. В.В.Богословский бойынша,
қарым-қатынас - бұл тіл арқылы пікір алысу. М.И.Лисина пікірінше,
қарым-қатынас — бүл екі немесе одан да көп адамның қатынастарын
жасап, реттеуі мен ортақ нәтиже алуды мақсат етіп, келісім мен
бірлестікке бағьпталған өзара әрекеттері.
85
Жалпы, қатынас жасау, өзгелермен тіл табысу - эрбір адамның
өмір
тәжірибесіне,
біпіміне,
тапқырлығы
мен
ақыл-ойына
байланысты жүзеге асырылатын тіршілік мұқтаждығы.