болады, – делінетін. Бұл әрине дұрыс. Бірақ, біз доктор емеспіз ғой, мұның
(буынның) тілге не керегі (қатысы) бар, соны қарауымыз керек емес пе?
Буынға мағынаның керегі жоқ. Буын тілден бұрын пайда болған. Әуелі
до,
ре, ми т. б. әуендерді шығарып алып, әнді содан кейін шығармағанымыз секілді,
адам баласы әуелі ән шығарып, кейін сол
до, ре, ми-лерді әннің керегіне жаратқан.
Буын мен тілдің арақатысы да сондай. Н. Маррдың айтуынша, адам баласы
алдымен дыбыстаған, бірақ ол тіл үшін емес. Үй салу үшін әуелі керпіш соғып
үйренгендік – дағдысы бізді: дыбыс – буын үшін, буын – сөз үшін жасалған деп
үйренуге (түсінуге) бейімдеген.
Достарыңызбен бөлісу: