88
1. Туғаннан 1 жасқа дейін - сәбилік кезең. Мағжан Жұмабаев: «Жаңа туған бала
бір кесек ет қана деуге болады. Оның жан тұрмысы әлі білінбейді. Сондықтан
ата-ана жас баланы тәрбие қылғанда күшінің кӛбін баланың тәрбиесіне
жұмсауға міндетті. Дене тәрбиесіне жеңіл қарауға болмайды. Дене - жанның
қабы. Қап берік болса, ішіндегі зат та берік болмақ. Дене - жанның құралы.
Құрал мықты болса, иесі де мықты», - деп жазды. Баланың анадан туғандағы
халі осындай екенін сипаттап отыр. Одан әрі даму үшін баланың денсаулығын
да, жан саулығын да тәрбиелеу процесі басталады.
2. 1-3 жасқа дейін бӛбектік кезең. Бала әлеуметтік тәжірибені жинақтап, дене
қызметі, психикалық сапалары мен процестері қалыптаса бастайды.
3. 3-6 жасқа дейін ерте балалық шақ басталады.
Бұл үш кезеңді мектепке дейінгі кезең деп атайды. Біздің балаларымыз—
ұрпақтарымыз, мемлекетіміздің болашағы. Олар қай жағынан болса да жоғары
сапада дамыған, дені сау, еңбек сүйгіш, қоғамдық ӛмірге белсене
араласатындай болуы тиіс. Міне, осы мақсатта тәрбиені сәбилік шақтан жүзеге
асыру кезектегі міндеттердің бірі. Жас ұрпақтың дене құрылысы мықты,
рухани даму қабілеті күшті, жан-жақты дамыған болуға тиіс. Рухани даму -
қоғамдық дамудың құрамдас бӛлігі. Бала дүниеге келген алғашқы күннен
қоршаған табиғи және әлеуметтік ортаның, басқаша айтқанда, сыртқы
дүниенің әсеріне түседі. Баланың дүниетанымдық кӛзқарастары мен
адамгершілік қасиеттері: ақыл-ойы, сана сезімі, кӛңіл күйі, талаптары мен
мүдделері, әдет-ғұрыптары мен салт-дәстүрлері қалыптаса бастайды. Бұл
мақсатты жүзеге асыруда мектепке дейінгі ұйым қызметкерлерінің тәрбиенің
міндетін барынша дұрыс түсіне білуі маңызды.
Достарыңызбен бөлісу: