Виртуалды жадыны осылай ұйымдастырған кезде негізгі жады да
«жады парағының фреймдері» деп аталатын виртуал жадының
парақтарының көлемдерімен бірдей бөлінеді. Бұндай фреймдер
виртуал жадының парақтары жатқызылуы қажет жиектеме секілді.
Осындай парақтар бір-бірінен тәуелсіз қосымша жадқа қажеттігінше
көшіріле алады және қажет болған жағдайда негізгі жадының
қолжетімді фреймге қайта жүктеледі.
Виртуалды жадыны осылай ұйымдастырудың артықшылығы дәл
сегменттік тәсіл секілді бұл тәсіл де қосымша жадыны пайдалану
арқылы негізгі жадыдағы қолжетімді көлемді арттыра алады. Бір
процес үшін әр уақыт сайын оған тиесілі емес жады парақтарын емес
тек өзіне қажеттісін ғана жүктеу қажет. Басқалары қосымша жадыға
көшіріле алады, басқа деректер мен процестерге негізгі жадыдан орын
босатады.
Егер дәл сол сәтте негізгі жадыдан қосымша жадыға көшірілген
жады парағына өтінім жіберілсе, парақша қателігі генерацияланады.
Осындай қатені алған менеджер сұратылған парақты негізгі жадының
бос фрейміне жүктейді. Қажеттігінше мұндай фрейм басқа
пайдаланылмай тұрған парақтарды шығарып тастау жолымен
босатылады. Осындай операциялардың жиілігі процестер пайдаланып
жатқан парақ көлеміне және парақтардың жалпы санына тәуелді. Іс
жүзінде негізгі жадыда болуы қажет минималды парақтар саны бар.
Бұл санды «парақтардың минималды жұмыс жиынтығы» деген атауға
ие және процес пайдаланып отырған жадының максимал өлшеміне
тәуелді анықталады.
Жадының қай парақшасы негізгі жадыдан қосымша жадыға
ауысуын анықтау үшін «парақтарды ауыстыру стратегиясы» деп
аталатын арнайы алгоритм қолданылады.
Мұндай стратегиялардың жүзеге асуы үшін келесі алгоритмдер
қолданыла алады.
Достарыңызбен бөлісу: