244
ратын күйіс қайтаратын жануарлар,
шошқа және
иттің гельминтоздары.
Троакар – троакар; үлкен қарынды тесіп, жиналған
газды сыртқа шығартын аспап.
Тройничный нерв (nervus trіgemіnus; лат. nervus —
жүйке, trіgemіnus — үшкіл) – үшкіл жүйке;
мидан
шығатын V – жүп жүйке. Ең ірі аралас жүйке.
Тромб – тромб, тығын, жентек; қан тамырларын бітеп
тастайтын ұйыған қан жентегі.
Тромбин – тромбин; қанның ұюын камтамасыз ететін
фермент.
Тромбоз – тромбоз; қан ұюы, тамырдың тығындалуы.
Тромбокиназа – тромбокиназа;
қан ұюына септігін
тигізетін фермент.
Тромбофлебит – тромбофлебит; көктамырдың бітеле
қабынуы.
Тромбоцитоз – тромбоцитоз; қан құрамында тромбоцит
(қан табақшасы) санының көбейіп кетуі.
Тромбоцитопения – тромбоцитопения;
қан құрамында
тромбоцит (қан табақшасы) санының азайып кетуі.
Тромбоцит (thrombocytos; грек. thrombos – тромбы,
kytos — жасуша) — тромбоцит, сүтқоректі жануар-
ларда —
қан табақшалары; қанның ұюын қамтамасыз
ететін қан жасушасы (қан табақшалары).
Тропизм – тропизм, бағытталу.
Трофобласт (trophoblastus; грек. trophe – тамақ,
қоректік зат; blastos —өскін, бастама) — трофобласт,
қоректендіргіш қабақ; сүтқоректі
жануарлардың
көпжасушалы көпіршік тәрізді ұрығының (бла-
стоциста, стерробластула) сыртқы қоректендіргіш
қабығы.
Трубчатая кость – жілік; іші қуыс ұзын сүйек. Жіліктің
тұлғаға
жақын жоғарғы басы проксимальды эпифиз,
төменгі басы
дистальды эпифиз, олардың арасындағы
ұзын денесі
диафиз – деп аталады.
Достарыңызбен бөлісу: