286
ядроның біркілкі қоймалжың сүйық бөлігі.
Ядро (лат. nucleus, грек. karyon — ядро) – ядро;
организмдегі нәруыздық алмасуды реттеу арқылы
тұқым қуалаушылық қасиеттерді ұрпақтан ұрпаққа
жеткізетін жасушаның негізгі бөлігі.
Ядрышко (nucleolus; лат. nucleolus – ядрошық) –
ядрошық; ядро құрамындағы қара-көк түске
боялған
дөңгелек келген денешік.
Ядрышковый сателлит (Барра тельца) – ядрошық
серігі (Барра денешіктер).
Язва – ойық жара, ойылым.
Язва роговицы – көздің қасаң қабығының ойық жарасы.
Язвенная болезнь лососевых – арқан балықтардың (ло-
сось) ойық жаралы ауруы; жұқпалы ауру.
Язвенная болезнь судаков – көксерке
ойық жаралы ау-
руы; жұқпалы ауру.
Язвенный инфекционный кератит – ойық
жаралы
жұқпалы кератит.
Язвенний лимфангит – уытты жаралы лимфангит, мандам.
Язык (лат. lіngua, грек. glossa) — тіл; ауыз қуысының
түбінде
орналасқан бұлшықетті, қимылы жақсы
жетілген мүше.
Языкоглоточный нерв (nervus glossopharyngeus;
лат. nervus — жүйке, грек. glossa – тіл, pharynx —
жұтқыншақ) — тіл—жұтқыншақ жүйкесі;
мидың ІX
жүп жүйкесі, аралас жүйке.
Яички (лат. testіs, грек. dіdymіs s. orchіs – ен) – ен;
аталық жыныс жасушалары — сперматозоидтардың
дамуы мен жетілу процесі жүретін және аталық жы-
ныс гормоны түзілетін жұп жыныс безі.
Яичник (лат. ovarіum) —
жұмыртқалық, аналық жы-
ныс безі; аналық жыныс жасушалары — овоцит-
тер жетіліп, аналық
жыныс гормондары бөлінетін,
пішіні сопақша келген жұп паренхималы мүше.
Яйцевод (яйцепровод) (oveductus; s. salpіnx, лат. ovum
— жұмыртқа, ductus — өзек, жол; грек. salpіnx
— жұмыртқа жолы) —
жұмыртқа жолы, жатыр
287
түтігі; жұмыртқалық (аналық жыныс безі) маңынан
шашақты құйғыш
тәрізді кеңейіп басталып, жатырға
ашылатын жіңішке түтік тәрізді мүше.
Достарыңызбен бөлісу: