93
естіртпей сӛзін,
Қаһарын тӛгіп,
тҧр долы соғыс.
Арманым бар ма,
ӛлсем бір кӛріп,
Қайда екен, қайда,
дариға, сол қыз?!
«Келмейді ӛлгім,
Келмейді ӛлгім.
Қайратым қайда,
келші осындайда»,
дедім де тҧрдым,
жҥгіре бердім,
Қолымда найза,
шағылып айға.
Кҥркіреп кҥндей
ӛтті ғой соғыс.
Келемін қайтып,
әнімді айтып.
Қайда екен, қайда,
дариға, сол қыз?! (Қ. Аманжолов).
ҒҦНДАРДЫҢ ЖҤРЕГІ
Вокзалға қарай бҧл елді кім бӛріктірді?
Кӛрікті елдің қҧшағын гҥл кӛміп тҧрды.
Бахтияр, Еділ киетін сусар бӛрікпен
Кҥржістанға керік қас ғҧн келіп кірді.
Арналды ғҧнға кҥржінің әні, әуені
Артынан сӛзі жетті Оған, әуелі гҥлі.
Мың ауызбенен атағын аспанға атты,
Қҧрсағын қанжар сәндеген тау елі мҧны.
Ӛткендей болды біржола мҧңды әннің шағы,
Кіргендей болды мәулен бас шыңдардың сәні.
Орыстық ҧлы Ордадан осында
келген
Шәйірді қайран қалдырды ғҧндардың шалы.
Кӛкжанар ақын кӛрмеген жыр-әні кеміп,
Тоқсанға келген, жаны жас бҧланы кӛріп,
Бҧланың бҧлттай мҧңданып дірілдегенін
Қасында жҥріп кӛрді де, жылады келіп...
Ре
по
зи
то
ри
й К
ар
ГУ
94
Суалтты
бір дерт жыр, әні суалмас ҧртын,
Мәжнҥнді мҧндай ешқандай туа алмас ҧлтың.
Айкҥмістерді алты орап алатын сҧлу –
Кҥржінің қызы-ай, Ондай жан туар ма , шіркін!
Дірілдер бір сәт туды кеп ерінге де,
Ӛлген жоқ, тірі. Ҥзеді ҥдерін неге?
Қыза келгенде: «Қызыңды...Сталин...» - деген,
Бӛркімен кірген еді ол Кремльге де.
Басталды қайта біржола мҧңды әннің шағы,
Шулардың мәні қалмады, шыңдардың сәні.
Ғашық
боп қалды, аруды алғысы келді
Тоқсанға келген екейлік ғҧндардың шалы.
... Ару, ақ таңым. Мен кӛргенде жаралы ғҧның,
Қобыз кеуденің зарлатқан саналы қылын.
«Әкемдей жансыз... бір тҥрлі... сҥйемін» дейсіз...
Сол сӛзің мені ӛлтіріп барады, Кҥнім.
Ӛлмедім, қалдым ӛзіңді кӛргенде мана,
Кӛктен де қара кӛзіме, жерден де қара.
«Сҥйемін» дейді отымен, нҧрымен барлық...
Ғҧн, қалқам, ғашық болмайды ӛлгенде ғана (Ж. Жақыпбаев).
Достарыңызбен бөлісу: