алмайды, һәм өзі өспейді, ңуат таппайды. Біреуі - білсем
екендеп келеді. Некөрсе, соған талпынып, жалтыр-жүл-
тыр болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып ңа-
рап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней бол-
са, дауысына үмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де,
мал шуласа да, біреу жыласа да түра жүгіріп, "ол неме-
не?", "бүл немене?" деп, "олнегеүйтеді?", "бүлнегебүй-
теді?” деп, көзі көрген, қүлағы естігеннің бәрін сүрап, ты-
ныштық көрмейді.
Достарыңызбен бөлісу: