Жаратушы жан-алла

Ұстын болып қыйналған Әбубәкір Сыдық қой. 
Мұңдасқанда зарлаған, 
құлдыққа бел байлаған, 
Іші-бауырын қарнаған Әбубәкір Сыдық қой. 
Бір сөзінен қайтпаған, 
сырын әркез сақтаған, 
Ғапыл болып жатпаған Әбубәкір Сыдық қой. 
Сүйгендерді тап қылған, 
қызын қолдан тапсырған, 
Қол қусырып тақ тұрған Әбубәкір Сыдық қой. 
Жеткен айтқан сөзіне, 
түскен Рухтың тезіне, 
Сенген Расул өзіне Әбубәкір Сыдық қой. 
Мұхамметке қайын ата, 
қылған емес еш қата, 
Ерте тұрған, кеш жата Әбубәкір Сыдық қой. 
Құл Қожа Ахмет толғасын – 
үңгірдегі жолдасын, 
Ғаріптікке, олла, асыл Әбубәкір Сыдық қой. 
Омар хақында 
Сәни* досы Расулдың әділетті Омар-дүр, 
Мүмін жары асылдың әділетті Омар-дүр. 
Біләлге азан айттырған, 
шариғатты хат қылған, 
Дін шырағын жақтырған әділетті Омар-дүр. 
Қағба есігін аштырған, 
барша пұтты ылақтырған, 
Расул көңілін хош қылған әділетті Омар-дүр. 
Шариғатқа күш-қорған, 
тарихатты ұстанған, 
Ақиқатты түс таныған әділетті Омар-дүр. 
Әділеттің жолында 

құрбан қылған ұлын да, 
Қалған шындық шыңында әділетті Омар-дүр. 
Шырақ болып парлаған, 
дін жолынан танбаған, 
Жөнсіздікке бармаған әділетті Омар-дүр. 
Міскін Ахмет, жол алғын, 
әлсіздікті доғарғын, 
Сонда рухы болар – нұр әділетті Омардың. 

Оспан хақында 
Үшінші дос – жар болған иман қабы Оспан ғой, 
Әр демінде бар болған иман қабы Оспан ғой. 
Пайғамбардың күйеуі, 
дініміздің сүйеуі, 
Барлық ісі киелі иман қабы Оспан ғой. 
Тек Хақ сөзін жадқа алған, 
аят-хадис ақтарған, 
Әрбір сөзі жатталған, иман қабы Оспан ғой. 
Тұр тауындай – тобасы, 
екі нұрдың қожасы, 
Айтқанының бәрі асыл, иман қабы Оспан ғой. 
Мінгізбей жау атына, 
қол салысты сапыға, 
Шаһид қылды қапыда – иман қабы Оспан ғой. 
Құл Қожа Ахмет, достарды – 
сыйпаттадың Оспанды, 
Күмән одан бос қалды, иман қабы Оспан ғой. 

жүктеу/скачать 0,5 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: