152
Бау ыр жан Мо мы шұлы ның
на қыл сөз де рі
Өз ұл тын сый ла мау, оны мақ та ныш
ет пеу – сат қын дық тың бел гі сі.
Ел
де ген де емі ре ніп,
жұрт де ген де
жү гі ніп қыз мет ет кін!
Отан үшін от қа түс – күй мей сің.
Опа сыз да Отан жоқ.
Ел сіз ер бол май ды, жұрт сыз жі гіт
бол май ды.
Өті рік тің ба лын жа лап ті рі жүр ген ше,
шын дық тың уын ішіп өл ген ар тық!
Ер лік –
та би ғат сыйы емес, са на лы
әс ке ри тәр бие нің же мі сі, Отан ал дын-
да ғы қа си ет ті па ры зың ды орын дау үшін
адам зат тың
ең асыл се зі мі мен жі гер-
ле ніп, өзің ді са на лы түр де қау іп-қа тер ге
бас ті гу ге мәж бүр ету дің нә ти же сі.
Ана үшін аян ба – ант ұра ды.
Ба ла үшін аян ба – бе тің күйеді.
Ел үшін аян ба – ер лі гі ңе сын.
Жұрт үшін аян ба – жі гіт ті гі ңе сын.
Қай ра ты ңа әді сің ді жол дас ет,
Әді сі ңе ақы лың ды жол дас ет.
Қы ра ғы ның өзі де, кө зі де ба тыр.
Ел де ген де езі ліп, жұрт де ген де
жұ мы лып қыз мет ет.
Жер ге тер тө гіп, ха лық қа қан тө гіп
қыз мет ет.
Са быр лық ал дын да дұш пан са са ды,
Са быр сыз дан бе ре ке қа ша ды.
Бұл Бауыржанның ба-
лалық
шағын баяндаған,
өскен, тәрбие алған ор-
тасын суреттеген өмір-
баяндық
шығармасы.
«Ұшқан ұяда» Бауыржан
Момышұлының
өзіндік
көркем
суреттеуі көз-
ге түседі. Қалың халық
ортасында, қарапайым
семьяда туып өскен, жас-
тай шешесі өліп, ақыл-
ды ана,
қарт ана, үлкен
шешесінің қолында тәр-
биеленген
Бауыржан-
ның жасынан сезімтал,
елгезек, ойшыл болып
өскенін көреміз. Бала ке-
зінен көрген-білгені, өмір-
ден алған әсері жүрегіне
жазыла берген тәрізді де,
қар суындай бойына сіңе
берген тәрізді,
енді келіп
сол жан түкпіріне іркіл-
ген қор есейген шағында,
өмірдің ауыр кешуінен өт-
кен шағында бұлақ суын-
дай қайнап, бұрқылдап
сыртқа шыққан тәрізді.
«Ұшқан ұяны» қызығып
оқисың, сүйсініп оқисың.
Бауыржанның
жастық
шағын
өз басыңнан өт-
кергендей сезімге бөле-
несің.
Белгіліғалымсыншы
М.Қаратаев
Достарыңызбен бөлісу: