121
Нұр лы жүз,
жай на ған көз, қи ыл ған қас.
Ше ке де кәм шат бө рік, ки ген асыл,
Сыл дыр лап
ал тын шол пы, иық та шаш
Бұ рал ған то ты құс тай мү ше ле рі,
Боз ба ла сұх бат тас қан бол май ма мас.
Қа та сыз осы айт қан дай бо лып тұр са,
Жо лын да сон дай қыз дың қияр ем бас…
Ға ли
бұл өлең ді ай тып бол ған соң, отыр ған ре тін ше Жа мал
айт ты:
Сөй ле, ті лім, ше ші ліп осын дай да,
Құр бы лар мен бір жер ге қо сыл ған да.
Отыр мас сың үне мі төр де бүйт іп,
Ерік сіз-ақ қо яр сың то сыл ған да.
Емес пе едік,
япы рым-ау, ке ше ба ла,
Бі ле тұ ғын жас тық пен ес ті ша ла.
Бел гі сі жоқ екен ғой өт кен күн нің,
Қа тар тү зеп қыз бол дық, мі не, қа ра!
Қыз бай ғұс
ел-жұр ты на кел ген қо нақ,
Мы са лы, қыз ғал дақ тай ғұ мы ры шо лақ.
Күн ке лер өз ба сы нан ерік ке тер,
Қа ла лық осын дай да кү ліп-ой нап…
IX
Бұл кү ні Ға ли мен Жа мал әб ден сөй ле сіп,
әр қай сы сы хал-
ахуа лын бі ліс кен еді. Іш те рі нен бір-бі рі не ұна ған ды ғы бі лі ніп,
«бір көр ген бі ліс, екі көр ген та ныс»
мұ нан бы лай да кез ке ліп
жү рер міз деп, бұл са пар да а йыры лыс қан еді. Ға ли әлі қа лың бер-
ме ген бір талап ты жі гіт бол ған ға, Жа мал дың күй еуі не на ра зы-
лы ғы на қа рай екі та рап тан да бір-бі рі не ма хаб бат бай лан ды деу ге
ла йық бол ды.
He үшін де се ңіз, еке уі нің де сол о йын
бол ған түн де гі сөз де рі
кө ңіл де рі нен кет-
пей һә мән бі рін-бі рі ой лай тын бол ды.
Мұ нан кей ін Ға ли Сәр сен бай дың үйі не
бір-екі мәр те ке ліп кет кен уа қыт та, Ға ли
мен Жа мал дың бір-бі рі не көз қа рау ла рын
бай қап тұр ған кі сі бол са, еке уі нің де
көз де рін де: «Мен
се ні жа ным-тә нім мен
сүйе мін» де ген жа зу ды оқы ған дай бо лар
еді...
Достарыңызбен бөлісу: