122
Осы лай ша Ға ли, Жа мал дос
бо лып, әр бір ла йық ты уа қыт тар да
жо лы ғып, сұх бат та сып жү ріп, қыс
өтіп, жаз да кел ді. Бұл еке уі нің кө-
ңіл де рін де бір ға на ой бар еді. Бі рақ
бір-бі рі не бұл күн ге шей ін ай ту ға
әр қай сы сы өз де рі не сен бе ген се-
кіл ді бо лып, үн де мей жү ру ші еді.
Бұл о йын Жа мал сөй ле се, Ға ли
қа был алуы, Ға ли сөй ле се, Жа мал
қа был алуы шү бә сіз бол са да сөй-
леу ге еке уі нің о йын да ғы мақ сат-
та ры бір бол ған се кіл ді қау іп те рі
де һәм бір еді. Жа мал мен Ға ли аз
күн гі о йын-күл кі нің қы зы ғы мен
өз де рін дү ние де гі ба қыт ты адам-
дар дан са нап жүр ген де, бір кү ні
бұ лар ға үл кен қа сі рет ті ха бар ес-
тіл ді: «Бай жан мен Сәр сен бай дың
ара сын да ғы уағ да ла ры бо лып, ен-
ді бір ай да Жұ ман күй еу ұрын ке-
ліп, қа лың дық ой най ды», – де ген
өсек рас қа шық ты. Бұл ре ніш ті
ха бар бұл күн ге шей ін Жа мал мен
Ға ли дың іш те рін де сақ тап жүр ген
сыр ла рын бір-бі рі не біл ді ру ге се-
беп бол ды. Бұл ай та ал май жүр ген
сыр ла ры – еке уі қа лай ғұ мыр лық
жол дас бо лып, Жұ ман нан Жа мал-
ды құт қа ру екен.
Бі рақ әр қай сы сы да өз де рі нен
бас қа еш бір жәр дем ші бол ма ған-
ға тек ке ха лық қа мас қа ра бо лып,
мақ сат қа же те ал май қа ла мыз ғой
деп қо рық қан екен. Ен ді мы на-
дай «Жұ ман ке ле ді» де ген ха бар
анық қа шық қан соң, дү ние де бі-
рі нен бі рі бө лек тұ ру дан қа пас та
жат қан ды ар ты ғы рақ кө ріп, не
бол са да, еке уі қо сы лу ға бір жол
қа ра мақ шы бо лып, ен ді қай кү ні
Достарыңызбен бөлісу: