138
Бау ыр жан Мо мы шұлы ның ба ла лық ша ғы, өс кен, тәр бие ал ған
ор та сы су рет тел ген шы ғар ма маз мұ ны қан дай?
Ұш қан ұя
(повестенүзінді)
Ме нің ба бам Имаш мың да то ғыз жүз он бі рін ші жы лы тоқ сан
жа сын да дү ние сал ған. Ор та бой лы, орақ мұ рын, от жа нар лы сол
шы мыр шал дың төр тін ші пер зен ті – ме нің әкем Мо мы на лы екен.
Оны жұрт Мо мыш деп кет кен.
Әжем нің аты Қыз ту мас еді. Қар тай ған да са ры кем пір атан ған.
Жа рық тық аса ажар лы, ақ ди дар лы кі сі екен. Он дай ару ол кез де
ел ара сын да не кен-са яқ. «Ұл біт кен нің бә рі қа зан ның түп күй есін-
дей әке сі не тар тып қа ра бол ды, қыз жа ғы өзі ме тар тып ақ құ ба ша
ажар лы шық ты»,– деп оты ра тын еді жа рық тық.
Әжем өзі нің
ұл да ры на өң шең ақ құ ба ша ару лар ды айт ты ру ға ын тық бол ған.
Со ның ке сі рі нен ме нің әкем Мо мыш отыз үш жа сы на дей ін салт
бас ты, са бау қам шы лы жү ріп ті.
...Әкем со дан ай тыс қу ып, ән де тіп жү ре-жү ре отыз үш жа сын-
да Бай та на ру ынан Әб ді рах ман ның Рә зия ат ты қы зы на үй ле ніп ті.
Ол ме нің ше шем еді. Ол кі сі мен үш жас қа то лар-тол мас та қай тыс
бол ған. Анам ның қан дай кі сі бол ға нын тек әжем мен әкем нің әң-
гі ме ле рі нен ға на бі ле мін.
Мо мыш әкем нің ай ту ын ша, мен мың да то ғыз жүз
онын шы
жыл дың қы сын да, ес кі ше де каб рь дің жи ыр ма төр тін де ту ып пын.
Әкем ол кү ні Әу лиеата ша һа рын да екен. Мен ту ған соң Имаш
ба бам
жан-жақ қа кі сі шап ты рып, әке ме де ха бар шы жі бе ріп ті.
Біз дің ау ыл дың Байт оқ де ген кі сі сі ал пыс ша қы рым Әу лиеата-
ға ат са был тып же тіп, әкем жат қан үй ге кі ріп ке ліп, бір ау ыз сөз
ай ту ға дәр ме ні кел мей,
Мо мыш ты құ шақ тап, жы лай бе ріп ті.
Әкем нің қа рын да сы ның үй-іші үр пиі сіп, бір жа ма нат ха бар жет-
кен екен деп, қор қып қа ла ды. Ақы ры бә рі Байт оқ ты жұл ма лай,
«не боп қал ды, айт саң шы» деп та қақ та ған да ға на Байт оқ:
–
Же ңе шем ұл тап ты, – деп ті.
Үрей ден үр пиіс кен жұрт ен ді мәз-мәй рам бо лып, қуа ныш та ры
қо йын да ры на сый май, Байт оқ қа сүйі н ші сін бе ріп ат тан ды рып ты.
Әу лиеата дан әкем қай тып кел ген де,
аға йын-жек жат құт ты
бол сын ға жи на лып қал ған екен.
– О, Мо мыш, ба лаң ның бауы бе рік бол сын!
– Ақ мен тей ба ба сын дай ба тыр бол сын!
Достарыңызбен бөлісу: