76
Ел едік біз де өзің дей ша лық та ған,
Мал бі тіп қа лың қа ра қа лып та ған.
Ақ ты қой,
қы лаң жыл қы, қып-қы зыл нар
Тең бі тіп төрт тү лік мал шау ыт та ған.
Жиен ді-на ға шы лы сүй ек тес жұрт,
Қал дым ба ке ле меж ге зау ық та ған.
Са ры ар қа қо ныс еді көп тен жүр ген,
То лық сып мал мен дәу лет кет пей жүр ген.
«Та яқ жер — са яқ жүр ген»
де ген дей-ақ,
Осын дай сөз ге ілі нер шет теп жүр ген.
Нар шөк кен, То пы рақ шаш ты жыл қы ға жай,
Са рал жын, Маң ғыт пе нен бә рі де сай.
Сый ма ған маң да ла ға сон ша мал дан
Құ да йым тас та ма ды бір то ры тай.
Ал ла ның
құ лы бол саң, біз ге күл ме,
Бо лар сың Құ дай қыл са, сен де сон дай.
Бар еді
тәу ір қо ныс Тай сой ған дай,
Ақ шө бі се мір те ді жай ған мал ды-ай.
Ша қы рып бір-бі рі не бие со йып,
Ақ са қал тар қау шы еді жа на рал дай.
Нәл етік,
зер бу ын ған, мыр за ла рым,
Тә кап пар ен дәу лет ті кө те ре ал май.
Жақ қан жоқ
біз дің ел ге асып-тас қан
Ой ла саң мұ ның тү бі әл де қан дай.
Күз бол са қо ну шы едік Қа ра көл ге,
Ащы лы екі жа ғы жай лы жер ге.
Көк пе гін ір ге сі нен сүй реп жа ғып,
Мол дәу лет бі тіп еді біз дің ел ге.
Шал қы ған шал қар көл дей, қай ран жұр тым,
Бы ты рап қоң сы бол ды әр кім дер ге.
Нар қо зы –
құ ды ғы еді Ес бо лай дың,
Отыр ған кү нін кө ріп жар лы-бай дың.
Жыл қы ны Түз бұ лақ қа ай дап тас тап,
Суы еді жал дан дыр ған құ лын-тай дың.
Су ішіп
Нар қо зы дан шық қан жыл қы
Бәй гел мен ба су шы еді Жез ді бай дың.
Сый ма ған ен да ла ға сон ша мал дан
Достарыңызбен бөлісу: 
