77
Тұя ғын қал дыр ма ды жал ғыз тай дың.
Ал ла ның құ лы бол саң, біз ге күл ме,
Би лі гі Адайда емес бір Құ дай дың.
Ба зар бай,
Қа быр шақ ты, Ке нен, Құр мас,
Ады ра құ дық еді суы сыр лас.
Ат мі ніп ал ма мо йын, ақ үй ті гіп,
Де ме ңіз әлі де біз ді ке ңес құр мас.
Бай ұлы он екі ата жұ та са да
Сар тыл дап бұл се кіл ді біз дей қыл мас.
Сө зі ме жа ман кі сі тү сін бей ді
Анайы ер тү сі нер сөз ге мұң дас.
Қа бан бай,
Қа ра қал пақ, Ма лай са ры,
Кен же ден кө рі не ді ел дің бә рі.
Су ішіп Кө ті бай дан өр ген жыл қы
Асу шы ед ба сып өтіп Мә теш бай ды.
Бұл күн де
айт қан ме нен на на мы сың,
Ке ше гі өтіп кет кен біз дің жәй ді.
Тай сой ған, Орал бойы өс кен же рім,
Кір жу ып, кін ді гім ді кес кен же рім.
Құр бы мен жа ға ла сып бір ге жа тып,
Жар ты құрт та ту лық қа жес кен же рім.
Тай сой ған, Орал бойы жүр ген же рім,
Қы зы ғын дәу ле ті нің көр ген же рім.
Ат
мі ніп мыр за лар дан, нар же тек теп,
Қы зы лын әуес тік ке ки ген же рім.
Қи ғаш қас, ой мақ ау ыз,
бал та мақ ты
Кү нін де асау лық тың сүй ген же рім.
Қой со йып, үй ба сы на о йын қы лып,
Жиы лып жү ру ші еді қыз бен ке лін.
Шал қы ған тас қан су дай кө ңі лін ба сып,
Әркім ге қоң сы атан ды-ау кер без де рім.
Тай сой ған, Ойыл, Қи ыл,
Ден де рі міз,
Қа ра бау ме кен ет кен жер ле рі міз.
Жа йық пен Қа ра бау дың тең ор та сы
Теп сең ге мал жайы лар кең же рі міз.
Нар ға ар тып то лы са ба,
кі лем жау ып,
Жи ын-той, қы зық еді көр ге ні міз.
Достарыңызбен бөлісу: 
