105
қу дү ние, бар лық ар ма ны ма жет кіз бе сің ді біл гем. Әт тең!
Та ғы да әт тең! Абай ағам се кіл де ніп «қо лым ды кеш сер-
меп пін». Ыр ду-дыр ду мен, ел іші нің ұсақ-түйе гі мен, ата
жо лы деп би лік ке ара ла сып, ал тын уа қы тым ды бос қа
өт ке ріп пін. Ен ді амал не шік. Ме нен кей ін гі лер қау лап
өсіп кел жат қа ны ға на кө ңіл ге ме дет. Мен жет пе ген ге со-
лар же те ді деп үміт те нем. Уа қы тым тар лы ғы нан кейін гі
жыл да ры о йыма кел ген нің бә рін, нақ сол сәт те гі кө ңіл
күй мен қа ғаз бе ті не тү сі ре бер дім. Оным ала да, құ ла да
шық қан бо лар. Ме нің бү гін гі жет ке нім осы бол ды. Ақ ты-
ғы ма, қа за ғы ма адал ды ғы ма, оған жар қын күн дер ті ле ге-
ні ме се нің дер, хал қым».
Шә кә рім ойы ту ра лы пі кір ле рің қан дай?
«Ақ та бан шұ бы рын ды, Ал қа көл сұ ла ма» – қа зақ хал қы ның та ри хын да ғы ащы қа сі-
рет, Отан ба сы на күн ту ған аса қай ғы лы ке зең. Тәуке хан қайт ыс бол ған нан кейін Үш
жүз дің дер бес те ніп, бір-бі рі нен ал шақ та нуы Қа зақ хан ды ғы ның әс ке ри-сая си қуа тын
әл сі рет ті. 1723 жыл дың көк те мін де жай лау ға кө шу ге қам дан ған бей қам қа зақ елі не
жоң ғар лар дың қа лың қо лы тұт қи ыл дан ша бу ыл жа са ды. Ек пі ні қат ты шап қын шы-
лар Қа зақ стан ның оң түс тік ау дан да рын да ғы бей біт ел ді аяу сыз қыр ғын ға ұшы ра-
тып, Түр кіс тан, Сай рам, Таш кент қа ла ла рын ба сып ал ды. Жоң ғар лар дың жой қын
ша бу ылы ның нә ти же сін де қа зақ тар шай қас да ла сын да мың да ған жау ын гер ле рі нен
а йырыл ды, ал қор ған сыз ха лық тың шы ғы ны одан да көп бол ды. Қор ға ну ға мұр ша-
сы кел ме ген ел, әсі ре се, Та лас, Бо рал дай, Арыс, Шыр шық, Сыр да рия өзен де рі бо-
йын да көп қы рыл ды. Ті рі қал ған дар атаме ке нін тас тап шық ты. Та рих та бұ рын бо лып
көр ме ген ала пат құ бы лыс – қа зақ хал қы ның үде ре қаш қан бос қын шы лы ғы ту ды.
Шұ быр ған ха лық тың ба сым көп ші лі гі Сыр дан өтіп, Ал қа көл ге же тіп құ ла ды. Кей бір
тай па-ру лар Қы зыл құм, Қа ра құм іші не сің ді. Осы тұс та ха лық тың жү ре гін де мәң гі
сақ тал ған ащы зар мен ау ыр мұң ға то лы «Елім-ай» әні дү ние ге кел ді. Бө ген бай, Қа-
бан бай, Сау рық, Жә ні бек, Ма лай са ры, Абы лай, Әбіл қа йыр бас та ған қа лың ел жоң-
ғар лар ға қар сы май дан ашып, ұлы же ңіс ке жет ті.
«Қазақстантарихы»кітабы
Достарыңызбен бөлісу: