Республиканский журнал «Достық-Дружба»
жүктеу/скачать 12,01 Mb. Pdf көрінісі
|
9 №1 / 2014 қоймай, үйімізде отырып тақымымызды қысқан біздерге үлкен жеңістің не екенін сездірді. Бәріміз жұдырықтай жұмылып отандастарымыздың тілегін тіледік. Қандай керемет! Олимпиада жеңімпаздары өздерінің пассионарлық міндетін адал атқарды. Ендігі көк туды желбірететіндер осы жеңістерден кейін спорт залдарына лап қойған жас өрендер арасынан болмақ. Мұндай пассионарлық мысалдарды көптеп келтіруге болады. ЖОҚТАУШЫСЫ ЖОҚ ДЕМЕҢІЗ Жаугершілік заманда қазақ даласындағы рухани орталықтар – ірі қалалар қиратылып, халқымыздың өмір салты көп өзгеріске ұшырағаны белгілі. Өзімізді танып, тарихымызды зерделеуге мұрша болмады. Соңғы үш ғасырда Ресей арнаулы экспедициялар ұйымдастырып, қазақ өлкесін орыс және шетел ғалымдары жан-жақты зерттеді. Өз мүддесін көксегендердің қолында көптеген жәдігеріміз, материалдық та материалдық емес те құндылықтарымыз кетті. Енді кері қайтарудың амалын қарастырудамыз. Осы орайда азды-көпті тәжірибеміз де бар. 90-ыншы жылдары экономикалық-әлеуметтік мәселелер етектен басып жатқанына қарамастан бірқатар ұлтжанды азаматтар белсене араласып, Санк- Петербургтың Эрмитажынан Қожа Ахмет Яссауи кесенесінің тайқазанын алып келді. Мұражайдың есігінен шығара алмаған соң кранмен көтеріп, терезесінен түсіргенін әлі тамсана айтып жүрміз. Қасиетті орнына келген қасиетті дүниеміз рухымызды биіктетті. Жәдігерін түгендеген жайымызға ресейліктер де құрметпен қарады, екі елдің сыйластығы артпаса арасына сызат түскен жоқ. Қазақтың қасиетті қазаны басқалар үшін тек мұражайдың бір жәдігері болса да, мүсілім халқымыз үшін оның мән- маңызы айырықша екені айтпаса да түсінікті. Халықтың тағдырындағы нысаналы жәдігерлерімізді қайтарудан тартынбаған жөн. Қоғам қайраткері Смағұл Садуақасовтың сүйегінің күлі 1933 жылдан 2011 жылға дейін Мәскеудегі Донской қорымында жатты. Алаш ардақтысының мұрасын зерттеп жүрген Дихан Қамзабекұлы оны туған топырағына жеткізудің жолын ойластырып жүргенде сәті оңынан түсті. Танымал заңгер, мемлекет және қоғам қайраткері Сабыр Қасымовтың Мәскеу мэрімен бірге оқығаны анықталады. Сол кісімен сөйлескенде күлді қайтарудың жолы қиын емес екенін біледі. Егер туыстары хат жазып өтініш берсе, рұқсаты бар екен. Мәселе екі жұманың ішінде шешіліп, елден барған бір топ азаматтар алаш арысының белгісін алып келіп, туған топырағына қойды. Сөйтіп, бір адамның ізденісінің арқасында азаматтық та, мұсылмандық та парызымыз орындалды. Ниетіміз түзу, тілегіміз бір жерден шығып жатса, қастерлі жәдігерлерімізді қайтарудың осындай төте жолын жақындай түсері хақ. ХАН КЕНЕНІҢ МҰРАСЫ Смағұл Садуақасов кезінде Кенесарының ерлігі туралы жазған еді. Асыл азаматтың сүйек күлі Хан Кененің шахид болған жауынгерлері жанына жайғасқаны да жайдан жай емес деп ойлаймын. Омбының тарихи өлкетану мұражайында Кенесарының мылтығы сақтаулы тұр. Бір жылдары мылтық мұражайдың төлеқабатында жатқан еді. Төріне іліп қоюға түрткі болғанымызды айтқым келеді. Енді оның үш мылтығының бірін елге қайтаруды ойлаймыз. Жалпы, Омбы жеріндегі жәдігерлерімізді тізбелеп, елге жеткізудің қамымен Мәдениет министрлігі Омбыдағы консулға тапсырма берсе, қала әкімшілігі қарсылық білдіре қоймас. Жақында Тарихтың мұражайы ашылады, сол жерде қазақтың соңғы ханының мүкәмалы тұруы керек. Ал, қайтқан жәдігердің қайыры көп. Рухани астарын айтпасақ та, тарихи туризмнің дамуына ықпал етер еді. Бүгінде біздің қоғамда ұлы өзгерістер болып жатыр. Халықаралық қауымдастықтың игі жақсылары жаңа астанамызды көріп, тамсанып кетті. Тәуелсіз еліміз ұйытқысы болған ізгі шараларды дамудың ортақ үлгісі деп, дуалы ауыздылар жүрген жерінде айтып жүр. Түрлі конференция басшыларын елордаға жинап, бір үстелдің басында басын қостық. Бұрын-соңды ешқандай елдің тәжірибесінде болмаған ерекше серпінмен елорданы тұрғызып, Еуразия кеңістігінде өтіп жатқан игі шаралардың дәл ортасында маңдайы жарқырап қазақтың баласы жүр. Көзді ашып- жұмғанша, шартараптан жиналған қауым жаңа экономиканың бастауындай «ЭКСПО-2017» көрмесін келіп тамашалайды. Спорт додасында да есеміз кетіп жатқан жоқ. Ел экономикасының күретамыры Шығыс пен Батыс қақпасын қысқа жолмен қосып, «Батыс Еуропа – Батыс Қытай» магистральды көлік дәлізін салу арқылы әлемдік өркениеттің бастауындай «Жібек жолын» қайта жаңғыртып жатырмыз. Кезінде пендешілікпен Елбасының 2050 жылдарға қарай мықты мемлекеттің, дамыған экономиканың және жалпыға ортақ еңбектің негізінде берекелі қоғам құрамыз деген сөзіне күмәнмен қарағанымыз рас. Енді әлемнің экономикасы дамыған елу елінің қатарына кіреміз деп батыл айтуға болады. Толық сенеміз, қолымыздан келеді. «Көз қорқақ, қол батыр», Елбасы көкжиегімізді шолғанда қазақтың қуат-күшін бағжайлай біліпті. Әр қазақ ел игілігі үшін жұмыс істесе, жемісі тәтті болатынына көзі жетті. Әркім өзінің пассионарлық міндетін адал атқарған жағдайда еліміздің шоқтығы өсіп, гүлдене түседі. Сөзіміздің дәлелі ретінде Олимпиада чемпиондарын алайық, әрқайсысы әлемдік аренада ел туын желбіретіп қана 10 БІР ЕЛ – БІР ТАҒДЫР · Саясат қағаздарды қайта көтеріп, жоқты іздеуді жандандыру керек. Оның бір шеті Омбы мұражайына алып барады. Онда «О бунте Кенесары» деген іс бар. Оның жайы мынадай. Кенесарының кесік басы Түмен аумағы арқылы Омбыға, Батыс Сібір генерал-губернаторы П.Д.Горчаковқа жеткізіледі. Ол жөнінде орыс географы, Торғай өңірі қазақтарының этнографиясы мен тарихын зерттеуші А.Добросмыслов: «Кенесарының бас сүйегі соңынан Батыс Сібір бас басқармасындағы «Кенесары бүлігі туралы» іспен бірге сақтауға бұйрық берген кінәз Горчаковтың қолына түсті» деп жазады. Ал, іс бар, онда бас сүйектің тіркелгені жайында анық айтқан. Қандай заман болса да көршілес жатқан екі елдің тарихына ортақ тұлғаға қатысты деректің жайдан-жай жоғалып кетпейтінін тарихшылар жақсы біледі. Бұл мәселе мемлекеттік деңгейде шешілуі керек. Осыдан бірнеше жыл бұрын «Экспресс К» газетінен қызық мақала оқыдым. «Ақтаулық Евгений Черемушников деген азамат 1988 жылы Вангаға барыпты. Басқалары атақты көріпкелдің алдына кіру үшін айлап жатса, көріпкел кейуана жерлесімізді үш күннен кейін-ақ шақыртып алып: «Сен керемет елде тұрып жатырсың және бәрі жақсы болады. Тек ертеректе еліңіз үшін күрескен бір адуынды билеушінің бас сүйегін қайтару қажет. Сонда алдарыңызда бұдан да зор өрлеу мен гүлдену күтіп тұр» деген екен. Мен аса ырымшыл емеспін, бірақ, мұндай жайттарды қаперге алмаудың қисыны жоқ. Белгілі ақынның «Уақыт тығыз – сөз қысқа» деген өлең жолдары тіліме орала береді. Мен мал-жанымен, ауыл-аймағымен Ресей Омбы мұражайында қызмет ететін қандас бауырымыздың айтуынша, ғимараттың төлеқабатында қазақ жерінен алып келген экспонаттар үйіліп жатыр екен. Адамның бас сүйегінің бірнешеуі барын айтты. Түбі қазақтың сүйегі болса, оны көмусіз қалдыру мұсылмандығымызға сын екендігін айтпағанның өзінде тарихшы ретінде «ол неткен бас сүйектер?» деген сұрақ маза бермейді. Ойды ой қозғайды. 90-ыншы жылдардың бас кезінде Абылай ханның немересі Кенесары Қасымұлының бас сүйегін іздеу жақсы басталды да, кейінен тоқырап қалды. Іздестіру жұмыстарына қатысқан жазушы- ғалым Тұрсын Жұртбай бір сөзінде жұмыстың 80 пайызына дейін біткенін айтып еді. Енді сол Армян елінд егі қ
аз ақ тың м ол асы
11 №1 / 2014 патшасының иелігінде кеткен қазақ жерінің, Омбы өңірінің тумасымын. Тарихшы болғандықтан осы өңірді ерсілі-қарсылы аралап өтіп, егемен еліміздің тарихын түгендеуге атсалысып жатқан жайым бар. Көз көріп, көңілге түйгендеріммен де бөліскім келеді. Қазақстанның облыс орталықтарындағы өлкетану мұражайларын аралағанда, этнография жәдігерлердің қоры тым жұтаң көрінеді. Оның себебі де бар. Өткен ғасырдың алғашқы жартысындағы ашаршылықта қазақтың дүние-мүлкі, жиған-тергені ортасына опырылып түскен шаңырақтың астында қалып, құмға бөгіп, шіріп кетті. Одан артылған азғантай мүлкі аласапыран жылдары шетел асып, қымбатының соңғысы соғыстың қажеттілігіне жұмсалды. Қазақтың материалдық мұраларын әлі де болса Омбы, Астрахан, Новосібір өңірлерінен жинау керек. Бұл жерде Қытай мен басқа да елдерді айтып отырған жоқпын. Ресейдегі қазақтар ХІ ғасырдан бері осы жерде жасап келе жатыр. Ашаршылықты айналып өтті. Тұрмысы жаман болған жоқ. Менің үйімде түйе жүннен тоқылған терме алаша жатыр, дәл осындай әжелеріміздің көзіндей асыл дүниелер қаншама?! Алайда, ашаршылықтан да асқан зобалаң келе жатыр. ХХ ғасырдың басында мен өскен өңірде 800-дей ауыл болатын. Қазір соның 50 шақтысы қалды. Енді жиырма жылда өсімі кеміп, өрісі тарылған қазақ ауылдары үлкен деревнялармен бірігіп кетеді. Енді әлі келгендері Қазақстанға оралып, қалғаны үлкен қалаларды сағалап кетеді. Ескінің қадірін білетін қариялар дүниеден озғанда, олардың ұстанған мүлігін қажет ететін жас қала ма, жоқ па?! Қолда бар дүниелерден көз жазып қалмаудың жайын тағы да пысықтау керек. Омбы қазақтарының қолдарында түрлі көне жазбалары, ел шежірелері, ауыл тарихы, қисса-жырлар мен алаш ақындарының өлеңдері де сақтаулы. Менің өзімде ХҮ ғасырдың тарихына қатысты айтыстар жатыр. Оны әлі көпшілікке таныстырып, ғылыми айналымға енгізген жоқпын. Одан бөлек, қазақ тарихы ғылымының айналымына түспеген, ешқайда жарияланбаған қолжазбалар жетерлік. Келер ұрпақты «Мәңгілік ел» аңсарында тәрбиелейміз десек, бүгінгі қарттарымыздың аузынан қазақ фольклорын, әр жердің тарихын, жер-су аттарының шығу тегін, әулеттің аңыз-әпсаналарын жинастыру керек. Уақыт тығыз дейтінім де сондықтан. Енді бірнеше жылдан кейін K as
h сел осында
ғы ескі қ орым
12 БІР ЕЛ – БІР ТАҒДЫР · Саясат Өзге жұрттай тарихын түгендеп, қаз-қатар етіп сөреге қойып, шетінен алаңсыз кәдеге жаратуға отандық зерттеушілердің мүмкіндігі болмай тұр. Қысқа жіптің күрмеуін келтіре алмай жүргендердің бірі – біздің тарихшылар. Әңгіменің реті келгенде айтарым жәдігерлердің сақталуы мен насихатталуын жолға қойып, ғалымдардың еркін зерттеуіне жағдай жасау қажет. Елге жетіп жатқан жәдігерлер бір орталыққа шоғырландырылмай, түрлі қорлар мен мекемелерге тарап кетіп жатыр. Кейбір мекемелерді күзетіп тұрған жан жоқ.Көне жазбаларды күтіп сақтайтын құрал-жабдықтар да тапшы. Демек, уақыт өте келе бұл жәдігерлер шіріп, не қолды болып, шетелге сатылып кетуі де мүмкін. Тіпті, кейбіреуі Еуропаның немесе тағы басқа елдердің мұражайынан немесе жеке иеліктен шыға келсе, таң қалуға болмас. Біздің мемлекет қарыштап дамып келеді,төрткүл дүниеге танымал болып, әлем жұртшылығының аузынан түспейтін кезі де алыс емес. Сонда осы елдің тарихына қатысты жәдігерлерге де ерекше сұраныс артатыны кәміл. Біз бүгін келер күннің қамы үшін жұмыс істеуіміз керек. ШАРТАРАПТА ШАЛЫНАР ҚАЗАҚ ІЗІ Ғасырлар қойнауына көз салғанда шартараптан тарихымыздың бір ұштығын кездестіріп қалып жатамыз. Орта ғасырлардағы қыпшақтар тұлпарының екпіні араб, парсы, үнді, қытай және грек мемлекеттерінің құтын қашырғанын білеміз. Аңызға айналған бабаларымыз Үндістанда Дели сұлтанатын құрыпты. Қыпшақ хандарының әулеті Мысырды билеп, Әзербайжанды бағындырып, болгарлардың патша тағында отырған. Қытай тарихындағы Юань империясының ержүрек қолбасшылары байтақ қазақ даласының ұландары екен. ХҮІ ғасырдағы алғашқы поляк ұландары қыпшақтардан жасақталыпты. Батырлардың соңғы легі 1939 жылы Гитлердің танктеріне қарсы атой салғанын тарихтан білеміз. 1458 жылы венгр королі Матвей Корвин даңқы жайылған жаужүрек қыпшақтардан гусарлық әскер жасақтапты. Грузин патшасы Давидтің жеке гвардиясы қыпшақтардан құралыпты. Бабаларымыздың атының тұяғы жеткен жерлерде белгісі де қалып отырған. Армян еліне барған сапарымда осыған көзім жетті. Армяндар екінші дүние жүзілік соғыстан кейін «Бір халық – бір мәдениет» деген идеясының астында топтасып, бар жәдігерлерін түгендеп, аз уақыттың ішінде етек-жеңін жинап үлгерген халық. Месроп Маштоц атындағы Матенадаран көне жазбалар институты халықтың құнды жәдігерлерін жинақтауда айырықша рөл атқарды. Бұл – кітапхана немесе мұрағат немесе жай құжаттардың жиынтығы емес, кешенді ғылыми-зерттеу орталық деуге болады. Үйренетін үрдістері бар екен. Біздің жермен салыстырғанда аумағы оймақтай елдің бізге ұқсас нышандары да көп екен. Олардың бір әдеті – мейрамханаларында ескі суреттерді іледі. Сол көне суреттерден қазақтың камзолындай киім киіп бесік тербеткен әйел бейнесін, қошқар мүйіз секілді ою салған кілемдерін көрдік. Осы күнге дейін «Қазақ», «Қыпшақ» деп аталатын селоға бардық. Бірінің жанында осы аттас өзен ағып жатыр. Оның шетінде ескі қорым бар екен. Олардың көктастары сол қалпында, бірінде – батырдың, бірінде – бесіктің сұлбасы тастан қойылған екен. Өкініштісі, қазақтың моласы деп қастерлеп жатқан ешкім жоқ. Ескі қорымның үстінде ұсақ мал жайылып жүр. Егер біреу көктасты қашап, үйінің іргесіне қалап жіберсе, кімнен сұраймыз?! Ал қорымды жай қоршап бір тақтаға тарихын жазып қоя салу аса қиын шаруа емес. Ол да өзімізге құрмет, тіпті, бабаларының қорымын қоршап, аяқ асты етпей қастерлеп отыратын қазақы әдетіміз бар емес пе еді?! Оған да мемлекет араласуы немесе қаулы шығаруының қажет емес шығар. тоқсандағы шал кетсе, оның атасынан естіген әңгімесінен айырылып қаламыз, тоқсандағы әжеміз дүние салса, оның анасы қайтыс болғанда айтқан жоқтауын жазып ала алмай қаламыз. Сол анамызбен бірге ұзатыларында айтылған сыңсудың мәтіні мен әнін таспаға түсіріп үлгермесек, қандай өкінішті. Міне, тағы да материалдық емес, қымбат құндылық құрдымға кетті деген осы. Осыдан бірнеше жыл бұрын докторлық диссертацияма қатысты Ресейдің архивтерінде отырып, біршама дерек жинап шықтым. Кейіннен ағаштан салынған архивтің өртеніп кеткенін білдім. Қаншама дерек жалынға оранып, күлге айналды. Ал онда том-том құнды құжаттар жатыр еді ғой... Қа сымұлы К
ен ес арының қ ар у-ж
ар ақ та ры 13 №1 / 2014 К
сожалению, некоторые СМИ распространяют информацию, порождающую национальную и религиозную напряженность, ксенофобию и политический антагонизм. Поэтому принцип «Освещай, но не разжигай» должен стать для журналистов главным при освещении межэтнических вопросов. Международного медиа- форума этнических СМИ стало «ОСВЕЩАЙ, НО НЕ РАЗЖИГАЙ» В условиях глобализации средства массовой информации становятся мощным оружием воздействия на человеческое сознание. Один из наиболее важных вопросов этнической журналистики – это корректное освещение межэтнических отношений в СМИ. В Казахстане в этом направлении многое уже сделано, приняты соответствующие законы. Разрабатывается Кодекс журналистской этики. своевременным и необходимым мероприятием на пути к укреплению толерантности и сохранению общественного согласия. Цель форума – Создание консультативно-экспертной площадки, способствующей консолидации усилий зарубежных и отечественных СМИ в укреплении толерантности, сохранению межэтнического и межконфессионального согласия и гражданского единства – достигнута. Во втором десятилетии ХХI века информационная сфера превращается в системообразующий фактор жизнедеятельности людей, устойчивого развития общества и государства. Широкое применение информационных технологий открывает беспрецедентные возможности научно-технологической, образовательной, управленческой деятельности, но одновременно создает и технологическую базу для обострения информационного противоборства и злонамеренных воздействий на личную и государственную безопасность в ущерб
· Медиафорум национальным интересам суверенных стран. В таких условиях проведение разнообразных мероприятий по усилению информационной безопасности следует концентрировать на следующих основных направлениях: 1) сохранность, приумножение и расширенное воспроизводство информационных ресурсов страны; 2) эффективное использование информационных ресурсов; 3) информационное обеспечение государственной политики , связанное с доведением до казахстанской и международной общественности достоверной информации о стратегической цели и основных приоритетах деятельности государства с обеспечением доступа граждан к открытым государственным информационным ресурсам; 4) развитие современных информационно-коммуникативных технологий, отечественной индустрии информации и их эффективное использование для упрочения информационной безопасности страны; 5) повышение защищенности национальных интересов в информа- ционной сфере; 6) информационное противодействие внешним и внутренним угрозам конституционным правам и свободам человека в области духовной жизни, гражданской деятельности и информационных коммуникаций; 7) подготовка компетентных специалистов в области развития, совершенствования и защиты информационно-коммуникационных систем
ТОЛЕРАНТНОСТЬ И СМИ Т ак назывался первый Международный медиафорум этнических средств массовой информации, прошедший в Астане под эгидой Ассамблеи народа Казахстана, министерств культуры и информации, иностранных дел, образования и науки. Мероприятие стало первым в цикле событий, посвященных празднованиям Дня Первого Президента и Дня независимости. Ринат ДУСУМОВ 15 №1 / 2014 Известные международные эксперты в области СМИ и коммуникаций, депутаты Парламента, журналисты отечественных и зарубежных СМИ, пресс-атташе Посольств, представители государственных органов, члены АНК, представители этнокультурных объединений, научная и творческая интеллигенция в течение двух дней обсудили ряд актуальных вопросов. Основными темами для дискуссий стали: роль средств массовой информации в укреплении межэтнического и межконфессионального согласия в условиях кризиса диалога цивилизаций, культуры мира и ненасилия; формирование медиа-среды толерантности и культуры «нулевой нетерпимости» к всевозможным формам ксенофобии, позитивного дискурса в сфере этноконфессиональных отношений; казахстанская этножурналистика и культура освещения межэтнических отношений; научно-экспертная поддержка масс-медиа в сфере межэтнических отношений и продвижение основных категорий этнополитики; система общественного мониторинга с использованием новых трендов в развитии коммуникаций и сети Интернет; достижения Казахстана в создании условий для развития этнических СМИ, популяризация казахстанской модели межэтнической толерантности и общественного согласия Н.А.Назарбаева. Программа медиафорума изобиловала встречами, мастер-классами и панельными секциями. Старт был дан в Евразийском национальном университете им. Л. Гумилева. Примечательно, что открытие состоялось накануне Международного дня толерантности, объявленного Генеральной Ассамблеей ООН. «Ассамблея народа Казахстана имеет сегодня большой опыт обеспечения интеграции полиэтнических обществ, условий для развития культур, языков, традиций народов нашей страны. У нас в республике издаются 37 изданий на 15 языках. Большая армия журналистов работает в сфере обеспечения национального единства, и мы считаем, что и дальше должно формироваться профессиональное мастерство в освещении данных тем», – приветствуя гостей и участников, отметил заместитель заведующего Секретариатом АНК Леонид Прокопенко. После посещения и знакомства с кафедрой ЮНЕСКО по этнической и религиозной толерантности и кафедры Ассамблеи народа Казахстана ЕНУ им. Л. Н.Гумилева, всех желающих пригласили прослушать публичные лекции международных экспертов. Перед молодыми коллегами 16 Одна страна – Одна судьба · Политика выступили иностранные корреспонденты и преподаватели журналистики – заместитель декана факультета журналистики МГУ им. Ломоносова Петр Шульцман, автор рижской газеты «Телеграф» Владимир Решетов, белорусская ведущая Виктория Урбанович и доцент Назарбаев Университета Хэл Фостер. Вместе с молодежью они обсудили вопросы проблем расизма, телевизионной этики, последствий Холокоста и роли журналистов в укреплении межэтнических отношений. Завершением первого дня медиафорума стала торжественная церемония награждения победителей литературного конкурса Ассамблеи народа Казахстана «Ансар-2013». Конкурс, проводившийся впервые, включал в себя три номинации: «Лучший писатель», «Лучший поэт» и «Лучший журналист». Свои работы мог прислать любой молодой журналист РК в возрасте от 14 до 30 лет, пишущий на темы толерантности, согласия и межнационального единства. Программа второго дня началась с выставки этнических СМИ в «Қазмедиа орталығы». Более 20 стендов были оформлены передовицами газет и журналов на самых разных языках. «Парад» изданий открывала корейская газета «Коре Ильбо», отметившая в те дни 90 лет. Открывая пленарное заседание, заместитель руководителя Администрации Президента РК Баглан Майлыбаев отметил, что межэтническое и межконфессиональное согласие являются главной ценностью нашей страны. Эти принципы отражены в Стратегии «Казахстан-2050», выдвинутой Главой государства Нурсултаном Назарбаевым. «Сегодня в мире остро стоит проблема роли СМИ в укреплении общественного согласия в условиях кризиса диалога цивилизаций, культур. За годы независимости наша страна выработала уникальную формулу политики мира и согласия, которая по праву называется моделью общественного согласия и национального единства Нурсултана Назарбаева. Политическая стабильность, общественное согласие и национальное единство – это наш национальный образ жизни. Казахстан смог превратить культурное, этническое, религиозное многообразие в ресурс созидания и развития, а не в фактор разрушения», – сказал заместитель председателя – заведующий Секретариатом Ассамблеи народа Казахстана Администрации Президента РК Ералы Тугжанов. Подчеркивая в своем выступлении важность впервые проводимого форума, напомнил, что Глава государства в Стратегии «Казахстан-2050» еще раз обозначил основные принципы формирования этнополитики страны.
Своим мнением о роли национальных СМИ, профессионализме в журналистике, роли журналистов и СМИ в укреплении общественного согласия поделились депутат Мажилиса Парламента и председатель Ассоциации корейцев Казахстана Роман Ким, доктор философии в области журналистики и массовых коммуникаций Университета Северной Каролины Хэл Фостер, профессор кафедры ЮНЕСКО ЕНУ им. Л. Гумилева Адил Ахметов и заместитель декана факультета журналистики МГУ им. М. Ломоносова Петр Шульцман. Обсуждение вопросов, затронутых в ходе пленарного заседания, более предметно продолжилось в рамках панельных дискуссий. Модераторами последних стали профессионалы, пользующиеся заслуженным авторитетом: председатель научно-экспертного совета АНК, руководитель Центра по изучению межэтнических и межконфессиональных отношений АГУ при Президенте РК Айгуль Садвокасова, председатель Клуба журналистов при АНК, заведующий кафедрой ЮНЕСКО ЕНУ им. Л.
жүктеу/скачать 12,01 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|